Drugie imię – po co? Kiedy nadaje się drugie imię?

Czy można mieć tylko jedno imię?

Posiadanie drugiego imienia nie jest obowiązkiem, a przywilejem. Stanowi niejako ozdobę i sprawia, że łatwiej jest rozróżnić kolejną Julię czy Maję (przynajmniej w oficjalnych dokumentach).

Nie wszyscy korzystają z tego prawa i równie często można spotkać dzieci posiadające tylko jedno imię. Jak najbardziej jest ono wystarczające. Niektórzy rodzice, idąc z duchem czasu, wymyślają z kolei bardzo oryginalne drugie imiona , myśląc zapobiegliwie, że ich dziecko kiedyś może zostać znanym artystą i drugie imię będzie mogło wykorzystać jako pseudonim artystyczny.

Prawo o aktach stanu cywilnego dokładnie określa liczbę imion, które można nadać polskich obywatelom – a mianowicie dozwolone są jedynie dwa imiona. Wyjątek, o którym również można przeczytać we wspomnianym dokumencie, stanowią jedynie dzieci cudzoziemców zamieszkujących w Polsce lub urodzone w rodzinach mieszanych, których opiekunowie pochodzą z kraju, w którym istnieje tradycja nadawanie większej ilości imion.

Tradycja nadawania drugiego imienia

Pierwszą, znaną historykom osobą w Polsce, która otrzymała oficjalnie drugie imię, był syn Bolesława Chrobrego – Mieszko II Lambert. Jeszcze w tamtych czasach nadawanie drugiego imienia nie stało się zwyczajem, jednak podobne przypadki zdarzały się w dynastii piastowskiej – z reguły do słowiańskich imion dodawano te zaczerpnięte z kultury zachodniej. Zdecydowany zwrot w kierunku dwóch imion nastąpił w połowie XVII wieku. Początkowo tylko szlachta decydowała się na nadanie kolejnego członu, potem stopniowo zwyczaj ten przejmowały kolejne warstwy społeczne: mieszczaństwo i bogaci chłopi. Co znamienne, zdecydowanie częściej drugie imię w rodzinie otrzymywali chłopcy niż dziewczęta.

Ponieważ w kolejnym wieku nadawanie dwojga imion stało się już bardzo powszechne, wysoka szlachta poszła dalej i chcąc się jeszcze mocniej wyróżnić, swoim wysoko urodzonym potomkom nadawała nie dwa, a trzy lub cztery imiona (rekordziści dochodzili nawet do 10 członów przez nazwiskiem).

Czy można dodać drugie imię w późniejszym czasie?

Imię, czy to pierwsze czy pierwsze z drugim, podaje się w Urzędzie Stanu Cywilnego w momencie rejestracji nowo narodzonego dziecka – jest to konieczne do sporządzenia aktu urodzenia oraz nadania numeru PESEL.

Rodzice mogą się jednak rozmyślić. Jeżeli zmienią swoją decyzję co do imienia swojego maleństwa w ciągu sześciu miesięcy, cała procedura będzie mniej skomplikowana, ale także po tym okresie będzie możliwa zmiana pierwszego imienia, dodanie drugiego imienia, wykreślenie drugiego imienia czy zamiana kolejności. Jednak taką decyzję trzeba wtedy odpowiednio uargumentować na pisemnym oświadczeniu podpisanym przez oboje rodziców (chyba, że ojciec dziecka jest nieznany, wtedy wystarczy podpis samej mamy). Całą procedurę i wszystkie wymagania, które należy spełnić dokładnie opisuje Ustawa o zmianie imienia i nazwiska. Warto również wiedzieć, że inaczej niż w przypadku pierwszego imienia – drugie imię nie musi być jasno przypisane płci dziecka (wystarczy za przykład podać postać niegdyś znanego polityka, który nazywał się Jan Maria Rokita).

Po co nadaje się dziecku drugie imię?

Powodów do nadania drugiego imienia jest wiele. Oczywiście na pierwszy plan wysuwa się tradycja. Często rodzice nawet nie zastanawiają się dlaczego dają dziecku dwa imiona, po prostu tak było w ich rodzinach od pokoleń. Babcia, dziadek, wujek, tata i brat mają dwa imiona to ich dziecko też powinno mieć. Być może nie wiedzą, że można inaczej.

Druga grupa osób, to ci, którzy chcą sprawić przyjemność np. dziadkom czy rodzicom i pragną uhonorować innego członka rodziny, dając swojemu dziecku jego imię. Niektórzy wierzą, że potomek może w ten sposób odziedziczyć w przyszłości konkretną cechę charakteru, którą charakteryzowała się wyróżniona osoba (można myśleć, że to zabobon, ale istnieje w psychologii takie zjawisko jak samospełniająca się przepowiednia).

Kolejnym powodem, dla którego zdarza się nadawać drugie imię to motyw religijny. Utarło się, że wybierając drugie imię, wybieramy także świętego patrona dla swojego dziecka – orędownika, do którego można się modlić i prosić go o interwencję u Boga w ważnych sprawach.

Drugie imię przydaje się w sytuacji, kiedy pierwsze imię jest mocno oryginalne albo nawet obcojęzyczne (np. ze względu na to, że jeden z rodziców pochodzi z innego kraju). Może być także kompromisem w sytuacji, kiedy rodzicom podobają się różne imiona i nijak nie mogą dojść do porozumienia.

Plusy posiadania dwóch imion:

• można się dodatkowo wyróżnić;
• w przypadku, kiedy dziecku kiedyś nie spodoba się pierwsze imię, dużo łatwiej będzie dokonać zamiany w USC.

Minusy posiadania dwóch imion:

• we wszystkich oficjalnych dokumentach należy wpisywać pełne dane, czyli obydwa imiona i nazwisko;
• może dochodzić do pomyłek i zwracanie się do dziecka przez nauczycieli czy dalszych członków rodziny raz jednym, raz drugim imieniem.

Najpopularniejsze drugie imiona

O ile na pierwsze imię dziecka rodzice coraz częściej i coraz chętniej wybierają oryginalne propozycje, to drugie imię – jeżeli jest już nadawane – zazwyczaj mocno zakorzenione jest w tradycji. Zgodnie z nią, drugim imieniem może być imię zmarłego przodka (np. pradziadka, babci, wujka, który dużo znaczył dla rodziców), jak również imię świętego patrona, który odtąd ma czuwać nad dzieckiem i strzec go przed wszelkimi pokusami i zakrętami życiowymi.

Wśród najbardziej popularnych drugich imion dla dziewczynek odnaleźć można na przykład takie jak: Anna, Helena, Zofia, Aleksandra, Magdalena, Maria, Katarzyna, Małgorzata czy Wiktoria. Z kolei wśród najpopularniejszych w 2021 roku drugich imion dla chłopców odnaleźć można Jana, Franciszka, Pawła, Piotra, Stanisława, Józefa, Michała, Krzysztofa, Tomasza oraz Andrzeja.