Mizoginia – jakie są przyczyny nienawiści do kobiet? Czy mizoginia to choroba?

Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet

Termin mizoginia wywodzi się od greckich słów misos (nienawiść) oraz gyne (kobieta). Oznacza silne uprzedzenie wobec kobiet, zakrawające o niechęć do nich lub wręcz jawnie skierowaną nienawiść. W społeczeństwach zdominowanych przez mężczyzn, uważających się za jedynie zdolnych do podejmowania decyzji, temat kobiet i ich roli był (jest), traktowany marginalnie.

Mężczyzna – mizogin nie unika kobiet, wręcz przeciwnie – dobrze się czuje w ich towarzystwie, szukając sposobu, jak je upokorzyć, wytknąć niewiedzę czy jakąś ułomność. Właściciele firm, którzy są mizoginami, chętnie zatrudniają kobiety właśnie w takim celu. Specjalnie dokładają im obowiązków, obarczają najtrudniejszą pracą i wręcz chełpią się tym, iż nie muszą kobietom płacić tak samo, jak ich męskim odpowiednikom na podobnych stanowiskach.

Poniżanie kobiet, czyli jak rozpoznać mizogina?

Mizogin to najczęściej człowiek niezwykle charyzmatyczny, potrafiący czarować i mówić piękne słówka, maskując tym samym swoje prawdziwe oblicze. Trudno na wstępnym etapie relacji dostrzec wczesne sygnały ostrzegawcze, jednak jest wiele typowych zachowań względem kobiet, które są łatwe do rozpoznania.

• Mizogin nienawidzi wszystkich kobiet i często wyraża swoją opinię, deprymując je, komentując słabość lub wytykając błędy.
• Kobiety uważa za istoty niższego rzędu, głupsze i niemogące się równać z mężczyznami.
• Często swoje poglądy może ukrywać pod postacią niewinnych żartów z kobiet. Udostępnia i lubi posty lub filmy, w których autorzy źle wyrażają się o kobietach.
• Krytykuje umiejętności kobiet związane z prowadzeniem auta.
• Może sabotować związek, specjalnie nie dotrzymując obietnic, spóźniając się na umówione spotkania.
• Bywa sprawcą przemocy w rodzinie, niekoniecznie fizycznej, ale psychicznej czy ekonomicznej.
• W stosunku do kobiet, z którymi mieszka lub wobec których pełni funkcję nadrzędną, jest kontrolujący i despotyczny. Potrafi sprawdzać pocztę, wydzielać pieniądze, itp.
• Źle znosi sukces kobiety, szczególnie zawodowy i finansowy.
• Komentuje w sposób negatywny wygląd kobiety i dyskredytuje jej umiejętności, zainteresowania. Rodzina partnerki i jej przyjaciele nigdy nie są wystarczający dobrzy, a jej praca jest bezwartościowa.
• Źle mówi o swoich byłych partnerkach, uważając je za niezrównoważone.
• Będąc w towarzystwie mieszanym inaczej traktuje mężczyzn i kobiety, zwracając się tylko w stronę tych pierwszych.
• Szuka sposobności, aby uprzykrzyć życie kobietom. Robi wszystko, co w jego mocy, aby sprawić im przykrość lub wykorzystać je do osiągnięcia swoich celów.
• Niewierność jest jego domeną i nie uważa zdrady za coś złego.

Czy mizogin dba o kobiety i ich przyjemność seksualną?

Zachowania seksualne to temat, który również jest charakterystyczny dla mizoginii. Mężczyzna – mizogin w łóżku musi dominować. Jest dla niego niewyobrażalne, aby to kobieta mogła przejąć inicjatywę, gdyż ta zarezerwowana jest tylko dla płci męskiej. Nie zwraca uwagi na potrzeby seksualne partnerki, dbając tylko o własne zaspokojenie. Często wymusza również takie praktyki, które przedstawiają kobiety jako uniżone, zaspokajając swoje fantazje. Jego ulubione pozycje seksualne to takie, w których nie musi patrzeć kobiecie w oczy.

Przyczyny mizoginii

Trudno wskazać jedną przyczynę mizoginii. Niektórzy badacze zwracają uwagę na pogłębiający się kryzys męskości. Mężczyźni z niskim poczuciem własnej wartości mogą zazdrościć kobietom ich stylu życia, urody, awansu i potencjalnych możliwości (np. prokreacji). Niekiedy ich zachowanie może być również podyktowane strachem przez płcią piękną, a w szczególności przed ojcostwem.

Inną teorią jest ta odnosząca się do przykrych doświadczeń wyniesionych z dzieciństwa. Często przyszłych mizoginów wychowywała despotyczna matka lub od najmłodszych lat obserwowali ojców, którzy źle traktowali swoje żony. Ten brak szacunku do kobiet wyniesiony z domu, przenoszą w dorosłym życiu na swoje partnerki.

Mizoginia może być również spowodowana nieudanymi kontaktami seksualnymi z kobietami, szczególnie kiedy stosunek zakończył się przedwcześnie lub w ogóle się nie odbył z powodu braku erekcji. Nie bez znaczenia są sytuacje bycia wyszydzonym przez kobiety z powodu nieudanego współżycia. Mizogini mogli być też wyśmiewani i odrzucani już w dzieciństwie przez koleżanki. Ta trauma pielęgnowana latami mogła się przyczynić do powstania zaburzenia.

Bywa i tak, chociaż bardzo rzadko, że mizoginia ma podłoże psychiczne związane z irracjonanymi lękami czy innymi schorzeniami.

Nienawiść do innych kobiet, czyli mizoginia w wykonaniu żeńskim

Mizoginistyczne poglądy są wprawdzie męską domeną, ale uważa się, że około 5% spośród wszystkich mizoginistycznych zachowań dotyczy płci pięknej. U kobiet mizoginia objawia się jednak zdecydowanie inaczej. To raczej umacnianie patriarchalnej roli mężczyzny i karanie innych kobiet, które nie spełniają oczekiwań w nich pokładanych.

Jak wyleczyć mizogina?

Mizoginia to nie choroba, a problem psychologiczny, dlatego też trudno mówić w tym przypadku o leczeniu. Można natomiast próbować wpłynąć na zachowania mizogina w trakcie terapii, jednak jest to proces trudny, ponieważ najpierw on sam musi chcieć się zmienić. Często zdarza się tak, że mężczyzna nienawidzi kobiet, jednocześnie nie uświadamiając sobie tego faktu. Za każdym razem jednak, kiedy źle potraktuje płeć przeciwną, zrani jej uczucia lub upokorzy, sam odczuwa ulgę i satysfakcję. Jego mózg nagradza złe, z punktu widzenia stabilnych osób, zachowanie i uwalnia dużą dawkę dopaminy – neuroprzekaźnika wpływającego na uczucie szczęścia czy wręcz euforii. Nagrodzony mizogin dochodzi do wniosku, że warto powtarzać takie zachowanie.

Leczenie farmakologiczne stosowane jest rzadko, zazwyczaj w ekstremalnych przypadkach, kiedy psychoterapia indywidualnie dopasowana do konkretnej osoby nie przynosi wystarczających efektów. Na te trzeba jednak czekać długo i uzbroić się w cierpliwość. W połączeniu z terapią dobre skutki daje również wykorzystywanie technik relaksacyjnych i nagradzanie dobrych wzorców zachowań.