Halloween z dziećmi – za i przeciw. Czy warto obchodzić to święto?

Halloween – historia święta

Święto Halloween ma długą tradycję, która zmieniała się na przestrzeni lat. Od 31 października do 1 listopada w kulturze celtyckiej obchodzono pierwszy dzień nowego roku - Samhain. Wtedy dusze, wróżki czy demony mogły przenosić się między światami. Celtowie tego wieczora nosili maski i kostiumy, aby zmylić demony i uniknąć opętania oraz zostawiali im jedzenie i picie. Tradycja ta mogła stanowić początek zwyczajów kojarzących się obecnie z Halloween.

Późniejsza nazwa święta Halloween pochodzi od „all Hallows’ Eve”, co można przetłumaczyć jako „wigilię wszystkich świętych” i została spopularyzowana dzięki wierszowi o tym samym tytule napisanemu przez Roberta Burnsa w XVIII wieku.

W Polsce zwolennicy obchodzenia Halloween często przedstawiają je jako formę oswajania dzieci z lękiem przed potworami, czarownicami czy duchami oraz tematem śmierci czy okazję do dobrej zabawy. Przeciwnicy wskazują na zapożyczenie Halloween z tradycji amerykańskiej, komercyjny charakter tego święta oraz jego przeciwieństwo do nastroju i powagi obecnego podczas Uroczystości Wszystkich Świętych obchodzonej 1 listopada.

Czytaj również: Zabawa z duchami, czyli jak zorganizować niezapomniane Halloween

Czy obchodzić Halloween z dziećmi?

Rodzice często zastanawiają się, czy obchodzenie Halloween z dziećmi jest dobre – nie ma na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi. Zależy ona bowiem od tego, jakie znaczenie przypisują Halloween dorośli i w jaki sposób wytłumaczą oni tradycję tego święta dzieciom.

Dzieci często nie mają świadomości pochodzenia święta Halloween – traktują je jako okazję do zabawy, przebrania się, organizowania konkursów, tańców, jedzenia słodyczy. Można potraktować ten dzień jako sposobność do opowiedzenia dziecku o zwyczajach innych kultur i wspólnego spędzenia czasu. Zapoznać dziecko np. ze Świętem Zmarłych obchodzonym w Polsce, z amerykańską formą obchodzenia Halloween czy też meksykańskim Dniem Zmarłych w formie wymyślonej podróży po świecie. Rodzaj przekazywanych informacji powinien być dostosowany do wieku dziecka, jego rozwoju emocjonalnego oraz poznawczego.

To, czy rodzice zdecydują się na obchodzenie Halloween ze swoimi dziećmi zależy od ich wartości, religii, osobistych przekonań.

Zobacz też: Jak zrobić z dzieckiem dynię na Halloween?

Jeśli tak, to…

Warto zadbać o bezpieczeństwo dzieci, przypomnieć podstawowe zasady, np. związane z kontaktem z obcymi osobami, zdecydować kto i w jaki sposób będzie opiekował się dziećmi w tym czasie. Jednocześnie jest to okazja do rozmowy o granicach innych, który nie chcą brać udziału w obchodzeniu Halloween – jak zareagować na odmowę, okazać komuś szacunek, omówić kwestię „psikusów”. Jest to także sposobność do poznania perspektywy dziecka – co dla niego oznacza Halloween, dlaczego chce brać w nim udział. Warto również być gotowym na wspieranie dziecka w przypadku pojawienia się silnego strachu lub smutku (związanego np. z zastanawianiem się nad śmiercią bliskich). Można wtedy opowiedzieć dziecku, czym jest strach, jaka jest jego rola i w jaki sposób można sobie poradzić w sytuacji, gdy czegoś się boimy.

Jeśli nie, to…

Warto otwarcie porozmawiać z dzieckiem – wytłumaczyć mu swój punkt widzenia, jednocześnie będąc otwartym na jego argumenty. Pomocne może być wspólne szukanie rozwiązań – może zamiast Halloween atrakcyjny byłby wspólny dyniowy wieczór z wydrążaniem dyni i pieczeniem ciasta, domowe kino popołudniu lub partyjka gry planszowej? Może dla dziecka istotne jest spędzenie czasu z rówieśnikami i alternatywą może być zaproszenie kogoś do domu lub inna forma spędzaniu razem czasu? Warto zastanowić się, dlatego dziecku zależy na obchodzeniu Halloween i czy można zrealizować to w inny sposób.

Lęki w Halloween

Niektóre lęki mają u dzieci charakter rozwojowy – pojawiają się na pewnym etapie życia dziecka i, najczęściej samoistnie, znikają. Nie wszystkie dzieci muszą ich doświadczać i przeżywać je jednakowo. Niektóre jednak mogą dotyczyć postaci, zjawisk lub przedmiotów często obecnych podczas Halloween, jak np. ciemność (lęk obecny od około 3 do 7 roku życia), maski (charakterystyczny dla 3-latków), świat nadprzyrodzony, np. czarownice, duchy (koło 6 roku życia) czy ktoś schowany pod łóżkiem (koło 7 roku życia). Warto w tych okresach być szczególnie wrażliwym na wsparcie dziecka w poradzeniu sobie z lękiem. Jednocześnie może się zdarzyć, że dziecko już przejawia duży strach przed halloweenowymi potworami i nie chce uczestniczyć w obchodzeniu tego dnia. Warto uszanować granicę dziecka i nie zmuszać go do tego, jednocześnie uprzedzić, z czym może się spotkać np. w sklepie czy idąc ulicą oraz wspólnie wymyślić, co może wtedy zrobić.

Warto również brać pod uwagę etap rozwoju dziecka – na ile odróżnia ono świat rzeczywisty od wyobrażonego, czy jest w stanie ocenić, które elementy są nierealne.

Czytaj również: Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci?