Poparzenie pokrzywą u dziecka – co robić?

Pokrzywa – dlaczego parzy?

Pokrzywa zwyczajna to pospolita roślina, którą można spotkać w wilgotnych lasach, w zaroślach oraz na obszarach ruderalnych – przy drogach i na terenach przemysłowych, w miejscach, które zostały praktycznie ogołocone z naturalnej roślinności w wyniku zintensyfikowanej działalności człowieka. Pokrzywa jako gatunek synantropijny (taki, który potrafi szybko dostosować się do życia w środowisku mocno przekształconym) nie ma problemu, aby rozrastać się także tam, gdzie jest najmniej spodziewana, w wyniku czego traktowana jest jak chwast.

Charakterystyczną cechą pokrzywy jest to, że potrafi parzyć. Na powierzchni jej listków oraz łodyg można zobaczyć ok 2 milimetrowe włoski, które mają właściwości drażniące. Na szczycie włosków znajdują się małe pęcherzyki, które podczas kontaktu pękają i z ich środka wydobywa się płynna substancja, zawierająca w sobie m.in. kwas mrówkowy. To właśnie ta ciecz parzy. Charakterystyczny jest również sposób, w jaki ta drażniąca substancja przedostaje się do ludzkiego organizmu i wywołuje ból, pieczenie, swędzenie oraz powstawanie na skórze białych bąbli i grudek o nieregularnym kształcie o zaczerwienionych obrzeżach. Włoski znajdujące się na liściach pokrzywy mają bardzo ostre brzegi, nadłamane przez dotyk z łatwością wbijają się w naszą skórę, a parzący płyn przedostaje się do tkanek wywołując nieprzyjemne dolegliwości.

Na pytanie dlaczego pokrzywa parzy odpowiedź jest bardzo prosta – robi to w samoobronie. Parzy, aby obronić się przed drapieżnikami (w tym rozumieniu również przed nami) i udaremnić próbę zdeptania czy zerwania. Mimo, że jej oparzenie nie należy do najprzyjemniejszych doznań, pokrzywa sama w sobie jest bardzo cenna. Zawiera wiele substancji odżywczych i mineralnych, jest źródłem m.in. siarki, magnezu, wapnia, fosforu, potasu, żelaza oraz witamin z grupy A, Ci E. Jej spożywanie, np. w formie pitnego naparu z liści, potrafi poprawić funkcjonowanie układu pokarmowego i trawiennego. Jej działanie moczopędne bywa wykorzystywane podczas zbijania wysokiego ciśnienia lub w trakcie kuracji oczyszczających. Regularne picie herbaty z pokrzywy potrafi wyregulować cukry i nie dopuścić do powstania cukrzycy, jednakże diabetycy, czyli osoby już ze zdiagnozowaną i leczoną chorobą, raczej powinny jej unikać.

Inny, dobroczynny wpływ pokrzywy na organizm człowieka:

• poprawia kondycję skóry, włosów oraz paznokci;
• reguluje działanie układu immunologicznego i wpływa tym samym na zwiększenie odporności;
• zapobiega powstawaniu nowotworów;
• ma działanie oczyszczające z toksyn i zbędnych substancji;
• wzmaga produkcję czerwonych krwinek;
• opóźnia procesy starzenia się;
• dzięki działaniu moczopędnemu jest szczególnie polecana w chorobach nerek.

Czytaj również: Ukąszenia komarów u dzieci – jak złagodzić świąd i ból? Jak odstraszyć komary?

Jakie są objawy poparzenia pokrzywą?

Bliski kontakt z pokrzywą kończy się dosyć nieprzyjemnymi następstwami. Na poparzonej skórze pojawiają się bolesne bąble, którym towarzyszy zaczerwienienie oraz obrzęk. Miejscowo mogą wystąpić takie objawy jak: pieczenie, mrowienie, świąd oraz drętwienie, które mogą trwać od kilku godzin, nawet do kilku dni. Może się zdarzyć i tak, że dolegliwości nie miną, mimo że na skórze nie będzie już widocznych białych grudek.

Z reguły poparzenie pokrzywą nie niesie za sobą poważnych konsekwencji zdrowotnych, jednak jeżeli powierzchnia, która została poddana działaniu tej jednorocznej rośliny jest duża, skutki mogą okazać się dosyć poważne: od omdleń, zawrotów głowy, przez osłabienie mięśni, duszności po drżenie kończyn oraz trudności w koordynacji ruchowej. Każdy z wymienionych objawów wymaga pilnej interwencji lekarza.

Co robić, gdy dziecko poparzyło się pokrzywą?

Dolegliwości wywołane poparzeniem przez pokrzywę mogą być dotkliwe, szczególnie dla dziecka. Im mniejszy maluch, tym również reakcja na nieprzyjemny kontakt z tą rośliną będzie silniejsza. Na szczęście można łatwo załagodzić objawy i przynieść ulgę dziecku, stosując naturalne sposoby. W miejscach, w których zadomowiła się pokrzywa można znaleźć często także inną roślinę – babkę zwyczajną. Jej zgniecione liście wypuszczą sok, który wystarczy nałożyć na poparzone miejsce na skórze, a maluch szybko poczuje ulgę. W podobny sposób będą działały liście szałwii, mięty czy szczawiu. Będąc już w domu można bolesne i pełne bąbli obszary potraktować zwykłą oliwą. Ona również załagodzi nieprzyjemne odczucia oraz nawilży skórę, sprawiając, że szybciej powróci ona do naturalnego stanu. Innym sposobem jest użycie zwykłego mydła oraz przyłożenie na umytą skórę chłodnego okładu, który zmniejszy obrzęk i złagodzi dolegliwości bólowe. Ponieważ poparzenie pokrzywą może powodować stan zapalny, dobrze jest posmarować tkliwe miejsce żelem albo kremem przeciwhistaminowym lub hydrokortyzonem. Nie pozwól dziecku drapać skóry, gdyż może to powodować dalsze podrażnienia. Lepiej też na czas rekonwalescencji zrezygnować z gorących kąpieli na rzecz chłodniejszego prysznica.

Czytaj również: Oparzenia słoneczne u dziecka – leki, pierwsza pomoc i domowe sposoby na oparzenia

Alergia na pokrzywę

Pokrzywą można się poparzyć, ale można również mieć na nią alergię. Roślina wydala pyłki, których stężenie osiąga bardzo wysokie wartości, a niestety okres jej pylenia jest dość długi i trwa od późnej wiosny do wczesnej jesieni.

Do objawów alergii na pokrzywę możemy zaliczyć:

• osłabienie;
• katar;
• kaszel;
• bóle głowy;
• zapalenie spojówek;
• świąd skóry;
• astmę.

Osoby, a w szczególności dzieci, uczulone na pokrzywę i jej pyłki, nie powinny spożywać żadnych produktów, w których jest ona jednym ze składników. Odpadają wszelkie miody pokrzywowe, herbatki oraz soki. W okresach wzmożonego pylenia lepiej na spacery wybierać się po deszczu albo wczesnym rankiem lub późnym wieczorem. Po przyjściu do domu koniecznie trzeba dokładnie się umyć oraz zmienić ubranie. Należy również wietrzyć mieszkanie, ale dopiero w nocy, kiedy maleje stężenie pyłków w powietrzu.