Krostki na języku u dziecka – przyczyny i leczenie grudek, plam i innych zmian

Czerwone krosty na języku – brodawki i kropki na języku u dziecka

Czerwone krosty na języku u dziecka mogą być wynikiem podrażnienia brodawek językowych (np. poprzez gorące potrawy albo ostre przyprawy). W takiej sytuacji znikają one samoistnie po kilku dniach.

Inna możliwa przyczyna krost na języku u dziecka to zapalenie brodawek językowych, które często współwystępuje z przeziębieniem i obrzękiem ślinianek. Takie krosty również nie wymagają leczenia, mijają samoistnie w ciągu 2 tygodni.

Czerwone plamki na języku najczęściej są wariantem normy. Aczkolwiek nasilenie takich zmian może występować w niedokrwistości – wtedy uwidaczniają się wyraźnie czerwone plamki na języku, który sam jest wyraźnie blady. Czerwone kropki na języku mogą również towarzyszyć zakażeniom grzybiczym jamy ustnej, wówczas występują często obok białych pleśniawek i nalotu.

Przeczytaj też: Powikłania po COVID-19 u dzieci

Pleśniawki na języku u dziecka – białe krostki i nalot

Pleśniawki na języku to dość częsta przypadłość niemowląt. Są one wynikiem zakażenia grzybiczego drożdżaków z grupy Candida. Przybierają postać białych nalotów na języku oraz błonie śluzowej jamy ustnej.

Częstość ich występowania u niemowląt wynika z niedojrzałości układu odpornościowego. Pleśniawki u niemowlaka łatwo leczą się lekami przeciwgrzybiczymi. W prewencji zaleca się delikatne czyszczenie dziąseł i zachyłków między dolną i górną wargą po każdym karmieniu. Najlepiej używać do tego jałowego gazika zwilżonego przegotowaną letnią wodą.

Pleśniawkowe zmiany na języku u dziecka starszego, szczególnie te nawracające i oporne na leczenie, mogą być związane z niedoborami odporności. Jeśli dołączają się do tego częste infekcje dróg oddechowych, zapalenia ucha, zmiany ropne na skórze, wówczas wskazana jest szersza diagnostyka w ośrodku specjalistycznym.

Przeczytaj też: Trzydniówka – co to za choroba?

Co oznaczają krostki z tyłu języka?

Kiedy dziecko ma krosty na języku, można podejrzewać także chorobę dłoni, stóp i jamy ustnej – powszechnie, choć niepoprawnie nazywaną „bostonką”. Dotyczy najczęściej dzieci w przedziale wiekowym poniżej 10. roku życia i jest to choroba spowodowana przez wirusy Coxsackie.

Poza gorączką, pęcherzykowa osutka stóp i dłoni objawia się także krostkami w jamie ustnej. Czasem mogą pojawić się krosty z tyłu języka i na tylnej ścianie gardła, z objawami zapalenia gardła włącznie.

Postępowaniem z wyboru jest leczenie objawowe – odpowiednie nawodnienie dziecka oraz podawanie leków przeciwbólowych, jeśli istnieje taka potrzeba.

Przeczytaj też: Co oznacza obłożony język u dziecka?

Bolące krosty na języku, afty i nadżerki na języku u dzieci

Bolesne krosty na języku często poprzedzają wystąpienie nadżerek i aft. Te z kolei mogą być wynikiem urazu (oparzenia, przygryzienia języka) albo niedoborów witamin z grupy B (szczególnie B12), żelaza lub kwasu foliowego.

Afty u dziecka mogą także występować w chorobach, takich jak celiakia, choroby zapalne jelit (np. zespół jelita drażliwego, choroba Leśniowskiego-Crohna) oraz w zaburzeniach odporności. Takie zmiany na języku mogą również występować cyklicznie u dziewczynek w związku z miesiączką.

Czytaj również: Gorączka bez innych objawów u dziecka – jak postępować?

Plamy na języku – język geograficzny u dziecka

Język geograficzny u dziecka wyglądem przypomina mapę (stąd nazwa). Nieregularne czerwone plamy na języku są dobrze odgraniczone od białawo-różowej powierzchni języka niezmienionego chorobowo. Zmiany te mogą być dynamiczne, ich wygląd może zmieniać się w ciągu kilku godzin. Czasem mogą dołączyć się objawy, takie jak ból i pieczenie języka.

Język geograficzny może nie być związany z żadnym procesem chorobowym i przyjmować charakter występowania rodzinnego. Faktem jednak jest, że pojawienie się języka geograficznego u dziecka może zwiastować choroby autoimmunologiczne (takie jak na przykład łuszczyca) lub niedobory pokarmowe.

Zmiany w ustach u dziecka – grudki i pęcherze na języku

Liszaj płaski jamy ustnej to choroba, która objawia się białymi grudkami na języku, podniebieniu miękkim i twardym, dziąsłach oraz na błonie śluzowej policzków. Zmiany te grupują się i zlewają, tworząc obraz rozchodzącej się promieniście siateczki (postać siateczkowa). W postaci nadżerkowej, najpierw dziecko ma w buzi pęcherze, które z czasem pękają, tworząc bolesne owrzodzenia.

W leczeniu stosuje się preparaty zarówno miejscowe, jak i ogólne. Zmiany o typie liszaja płaskiego należy obserwować i regularnie kontrolować, ponieważ mogą ulec zezłośliwieniu. Zaleca się unikanie ostrych i drażniących potraw.

Jakie choroby mogą być przyczyną krost w buzi dziecka?

Język czarny włochaty to stan chorobowy, w którym dochodzi do przerostu brodawek nitkowatych i ich rogowacenia. Zmiany dotykają tylnej części języka i mogą być oznaką nieprawidłowej higieny jamy ustnej. Przyczyną może być brak higieny jamy ustnej, a także choroby, takie jak cukrzyca czy zakażenie grzybicze. Zdarza się, że również niektóre leki powodują powstanie języka włochatego – preparaty żelaza, chemioterapia. U dzieci język włochaty występuje zdecydowanie rzadziej niż u dorosłych.

Język malinowy to język, który przybiera barwę żywo czerwoną na całej swej powierzchni. Zdarza się, że język wygląda jak truskawka. Obserwowany jest w płonicy (szkarlatynie) oraz w chorobie Kawasaki. Płonica to choroba bakteryjna, która objawia się gorączką, drobnoplamistą wysypką na całym ciele i twarzy (z wyjątkiem przestrzeni między fałdami nosowymi a brodą) oraz malinowym językiem, który pokrywa się białym nalotem. Płonicę leczy się, podając odpowiedni antybiotyk oraz lek przeciwgorączkowy.

Choroba Kawasaki jest układową chorobą zapalną naczyń krwionośnych, dotykającą najczęściej dzieci poniżej 5. roku życia. Do objawów należy między innymi przekrwienie spojówek, powiększenie węzłów chłonnych szyi, pękanie i krwawienie z czerwieni wargowej, wysypka na całym ciele oraz malinowy język. Do powikłań choroby Kawasaki należą tętniaki naczyń wieńcowych – to bardzo groźne powikłanie, zagrażające zawałem. Na szczęście choroba Kawasaki występuje rzadko (bo około 5/100.000 dzieci), a jej powikłania jeszcze rzadziej.