Bezstresowe wychowanie – czym jest, zalety i wady

Bezstresowe wychowanie to koncepcja, która zdobywa coraz większą popularność. Choć nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie stresu z życia dzieci, minimalizowanie go może przynieść liczne korzyści także w dorosłym życiu. Niektórzy krytycy bezstresowego wychowania negują ten nurt w pedagogice za brak granic i odpowiedzialności. Z kolei jego zwolennicy widzą w nim szansę na osiągnięcie równowagi. Czym zatem jest bezstresowe wychowanie? Czy naprawdę kształtuje rozpieszczone, roszczeniowe i agresywne dzieci? Jakie wady i zalety ma wychowanie uznające podmiotowość dziecka? Odpowiadamy.

  • 0.0
  • 0
  • 0

Czym jest i skąd się wzięło pojęcie „wychowanie bezstresowe”?

Koncepcja bezstresowego wychowania wywodzi się z psychologii humanistycznej. Choć to Benjamin McLane Spock jest uważany za jednego z propagatorów bezstresowego wychowania, to koncepcja ta była rozwijana przez wielu badaczy, pedagogów i psychologów. Co warte zauważenia, samo określenie bezstresowe wychowanie występuje jedynie w Polsce – w anglojęzycznej literaturze stosuje się pojęcie wychowanie permisywne, które zostało wprowadzone przez Dianę Baumrind, psycholożkę rozwojową. Nazwała ona i opisała trzy główne metody wychowawcze: styl autorytatywny, autorytarny i właśnie permisywny.

W Polsce koncepcja bezstresowego wychowania zyskała popularność w latach 90. XX wieku, gdy stała się alternatywą dla autorytarnego wychowania socjalistycznego. Trend ten przyciągnął uwagę młodych rodziców, którzy poszukiwali nowego podejścia pedagogicznego, uwzględniającego większą swobodę, zrozumienie i akceptację dla dziecięcych potrzeb.

Nie da się nie zauważyć, że termin „bezstresowe wychowanie” często jest używany w negatywnym sensie i utożsamiany z brakiem wychowania – jako synonim braku wpływu, kontroli i odpowiedzialności rodziców nad dzieckiem. Powszechnie uważa się, iż przy takiej metodzie łatwo jest zanadto pobłażać dziecku i popełniać błędy wychowawcze, które mogą nieść opłakane skutki.

Wychowanie bezstresowe: rzeczywistość czy mit?

Czy da się zupełnie wyeliminować stres w życiu dziecka? Bezstresowe wychowanie to dość kontrowersyjny temat i często mylnie rozumiany. Nie ma tu mowy o braku wychowania. Kiedy dziecko krzyczy, niszczy zabawki czy bije kolegów, absolutnie nie należy tego faktu ignorować. Niektórzy rodzice, którzy błędnie przyswoili ideę tej koncepcji, być może – będąc świadkami takiej sytuacji – nie zwrócą uwagi, chcąc ograniczyć stres swojemu dziecku. W wychowaniu bezstresowym chodzi jednak zupełnie o coś innego. To mądre stawianie granic, ale również dawanie przestrzeni do wyrażania własnego zdania. Okazywanie szacunku i budowanie wzajemnych relacji w taki sposób, aby dziecko miało poczucie bezpieczeństwa. Bezstresowe wychowanie jest podejściem, które stawia nacisk na minimalizowanie stresu w procesie wychowawczym, a nie jego zupełne eliminowanie.

Zalety bezstresowego wychowania dla dzieci i rodziców

Mądrze poprowadzone bezstresowe wychowanie może przynieść wiele korzyści. Badania wskazują, że minimalizowanie stresu sprzyja zdrowemu funkcjonowaniu emocjonalnemu. Dzieci, które rosną w przyjaznej atmosferze, wykazują większą samoakceptację, mają lepszą samoocenę i wyższy próg odporności na stres w dorosłym życiu. Ponadto, większa harmonia i spokój w domu sprzyjają tworzeniu silnych więzi.

Wychowanie bezstresowe niesie również inne zalety. Należą do nich m.in.:

  • wyższa samodzielność – dzieci wychowywane w pozytywnej atmosferze mają większą swobodę i możliwość podejmowania samodzielnych decyzji. To może przyczynić się do rozwinięcia ich umiejętności samokontroli i zarządzania własnym życiem;
  • kreatywność i innowacyjność – bezstresowe wychowanie daje dzieciom większą przestrzeń na eksperymentowanie, wyrażanie siebie i rozwijanie kreatywności. Pozbawione ograniczeń i presji, mogą rozwijać unikalne talenty i zdolności;
  • pozytywny rozwój emocjonalny – bezstresowe wychowanie stawia nacisk na akceptację, empatię i zrozumienie dla emocji dziecka.

Nie tylko pozytywnie o bezstresowym wychowaniu

Do zagrożeń wynikających z bezstresowego modelu wychowania dzieci można zaliczyć:

  • brak konsekwencji i ograniczeń – dzieci mogą nie czuć wyraźnych wytycznych dotyczących odpowiedzialności, a to może prowadzić do braku dyscypliny i konsekwencji w ich postępowaniu;
  • brak przygotowania do rzeczywistości – dzieci wychowane w permisywnym stylu mogą napotkać trudności w dostosowaniu się do wymagań społeczeństwa i rzeczywistości, która często jest strukturalna i wymaga postępowania według określonych reguł;
  • brak umiejętności radzenia sobie z frustracją – bezstresowe wychowanie często ogranicza narażenie dzieci na trudności i niepowodzenia. Brak doświadczenia frustracji może wpływać na rozwój umiejętności zarządzania emocjami.

Wyłamywanie się z pułapki naginania zasad – granice w bezstresowym wychowaniu dzieci

Mimo licznych korzyści, bezstresowe wychowanie może stawiać przed rodzicami pewne wyzwania i ograniczenia. Jednym z najważniejszych aspektów jest konieczność ustanawiania granic. Dzieci potrzebują jasnych wytycznych i zrozumienia, że istnieją pewne ograniczenia. Muszą również brać odpowiedzialność za swoje decyzje i ponosić konsekwencje. Bez konieczności radzenia sobie z trudnościami, mogą mieć trudności w odnalezieniem się w społeczności.

Kluczowe jest również znalezienie równowagi między bezstresowym wychowaniem a zapewnianiem odpowiednich wyzwań. Komunikacja jest kluczowa w tym procesie. Rodzice powinni utrzymywać otwarty dialog z dziećmi, aby zrozumieć ich potrzeby. Ważne jest także stwarzanie okazji do samodzielności i rozwiązywania problemów, ale w sposób dostosowany do wieku i zdolności dziecka.

Wyzwania bezstresowego wychowania – jak znaleźć odpowiednią równowagę i czy pozwalać dziecku na wszystko?

Bezstresowe wychowanie nie oznacza całkowitego braku troski czy odpowiedzialności. Chodzi raczej o uzyskanie równowagi między wsparciem a umożliwianiem samodzielnego rozwoju. Kluczem do efektywnego wychowania jest znalezienie odpowiedniego połączenia między bezstresowym podejściem, a ustaleniem konsekwencji, reguł i wartości. Nie należy popadać w przesadę, w żadną stronę. Ani pozwalanie dziecku na wszystko, ani utrzymywanie rygoru, nie przynosi korzystnych rezultatów wychowawczych.

Bibliografia

 
  • B. Ostafińska-Molik. E. Wysocka, Style wychowania w rodzinie pochodzenia w percepcji młodzieży gimnazjalnej i ich znaczenie rozwojowe – próba teoretycznej i empirycznej egzemplifikacji, Przegląd Pedagogiczny 2014 (2), str. 213-234;
  • R. J. MacKenzie, Kiedy pozwolić, kiedy zabronić?, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2012;
  • M. Just, Granice w wychowaniu, granice w wychowaniu (edupage.org), dostęp z dn. 04.07.2023.
Opublikowano: ; aktualizacja: 05.07.2023

Oceń:
0.0

Magdalena Krajewska-Sochala

Magdalena Krajewska-Sochala

pedagog

Magdalena Krajewska-Sochala – żona oraz mama dwóch córek, muzyk i pedagog z wykształcenia, animatorka kultury, copywriterka, od niedawna również, po tranformacji zawodowej, rekruterka realizująca się w dziedzinie HR. Romantyczna i kreatywna osobowość, łącząca elementy z natury trudne do połączenia. Interesuje się wychowaniem bliskościowym, zdrowiem, rozwojem osobistym oraz... grą na XIX-wiecznym drewnianym flecie irlandzkim. 

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

7 najlepszych gier rodzinnych

 

Syndrom środkowego dziecka – czym jest, czy rzeczywiście środkowe dziecko ma najgorzej?

 

Trening zastępowania agresji (TZA) – co to jest, dla kogo, przebieg, efekty, cena