Chrząkanie u dziecka – dlaczego dziecko chrząka i charczy?

Przyczyny chrząkania u dziecka – dlaczego dziecko chrząka?

Chrząkanie u dziecka to objaw nasuwający w pierwszej kolejności podejrzenie problemów w obrębie układu oddechowego. Przyczyną pochrząkiwania u dzieci może być także refluks żołądkowo-przełykowy, nietolerancja pokarmowa czy zakażenia pasożytnicze.

W zależności od przyczyny charczenia u niemowlaka czy dziecka nieco starszego, towarzyszą inne objawy, takie jak: kaszel, odkrztuszanie plwociny, katar, wymioty, duszność.

Przyczyny charczenia u dzieci obejmują m.in.:

• zapalenie zatok przynosowych,
• nieżyt nosa,
• zapalenie gardła,
• zapalenie krtani,
• refluks,
• chorobę pasożytniczą,
• alergie pokarmowe.

Kiedy dziecko chrząka i charczy, należy upewnić w pierwszej kolejności, czy nie jest narażone na ekspozycję niekorzystnych czynników w postaci kurzu czy dymu tytoniowego. Ciągłe odchrząkiwanie może mieć także związek ze zbyt suchym powietrzem w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko.

Przeczytaj też: Ulewanie u noworodka i niemowlaka – co robić?

Katar, pociąganie nosem i charczenie u dziecka – co to znaczy?

W przypadku zapalenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, oskrzelików, zapalenie płuc) zazwyczaj najpierw mamy do czynienia z objawami prodromalnymi (poprzedzającymi pełnoobjawową chorobę) – ogólne rozbicie, rozdrażnienie, katar, ból gardła, ból głowy, stany podgorączkowe. Następnie pojawia się kaszel suchy, potem mokry, z odkrztuszaniem wydzieliny i chrząkaniem dziecka. Lekarz w badaniu stwierdza zmiany osłuchowe, które potwierdzają zapalenie dolnych dróg oddechowych.

Chrząkanie, czy też tak zwane charczenie u dziecka może wystąpić również w zapaleniu zatok przynosowych. Towarzyszy mu wtedy silny ból głowy. Dzieje się tak, ponieważ wydzielina z zatok spływa po tylnej ścianie gardła, drażniąc je. W konsekwencji mamy do czynienia z charczeniem i odkrztuszaniem wydzieliny przez dziecko.

Alergiczny nieżyt nosa to kolejna przyczyna ciągłego chrząkania u dziecka, jeśli alergia nie jest prawidłowo leczona. Mechanizm jest podobny jak w zapaleniu zatok przynosowych – śluzowa wydzielina z nosa spływa po tylnej ścianie gardła, do dróg oddechowych powodując, charczenie i kaszel. Objawom tym będzie towarzyszyła surowicza wydzielina z nosa, uczucie zatkania nosa. Może współwystępować zapalenie spojówek (zaczerwienienie, obrzęk, światłowstręt, łzawienie).

Zobacz też: Dlaczego dziecko zgrzyta zębami?

Przerost migdałka gardłowego objawia się chrumkaniem u dziecka w ciągu dnia z nasileniem podczas wysiłku, chrapaniem podczas snu, spaniem z otwartą buzią. Ponadto może wystąpić niedosłuch oraz częste infekcje dróg oddechowych.

Chrząkanie u dziecka po infekcji może być wynikiem nadreaktywności oskrzeli po infekcji. Nadreaktywność ta będąca stanem zejściowym wirusowego zapalenia oskrzeli może utrzymywać się nawet 2 miesiące.

Pochrząkiwanie u dzieci – refluks i alergia – co podać?

Najczęstszą przyczyną chrząkanie u dziecka ze strony układu pokarmowego jest refluks żołądkowo-przełykowy. Polega on na biernym cofaniu się treści żołądkowej do przełyku. U niemowląt dolny zwieracz przełyku nie jest w pełni rozwinięty, a pojemność żołądka jest mała – to sprzyja rozwojowi refluksu i ulewaniom. Takie ulewania i zarzucania treści pokarmowej powodują charczenia u niemowlaka podczas jedzenia lub po jego zakończeniu.

Lekarz może zdiagnozować refluks na podstawie samego wywiadu, inwazyjne badania endoskopowe nie zawsze są potrzebne i niezbędne. W leczeniu dąży się do likwidacji przyczyny o ile jest znana. U niemowląt, które cierpią na refluks stosuje się terapię ułożeniową, mieszanki antyrefluksowe bądź zagęszczanie mleka kobiecego specjalnymi preparatami dostępnymi w aptekach.

Ciągłe odchrząkiwanie u dziecka może wywoływać alergia pokarmowa. Niemowlę chrząka w takiej sytuacji dlatego, że w wyniku nietolerancji pokarmowej dochodzi do ulewań i wymiotów. Ale nie jest to jedyna manifestacja alergii. Może występować także brak łaknienia, biegunka, kolka jelitowa, wzdęcia czy zaparcia. Ponadto możliwe są objawy ze strony skóry (wysypka, atopowe zapalenie skóry, świąd, pokrzywka, obrzęk) czy układu oddechowego (astma, nieżyt nosa). Pokarmami uczulającymi są najczęściej orzeszki, cytrusy, białko jaja kurzego, białka mleka, ryby, soja, kakao, skorupiaki.

W leczeniu chrząkania na tle alergicznym stosuje się eliminację czynnika uczulającego, o ile jest poznany. Jeśli u starszych dzieci do stękania i chrumkania dołączają się objawy ze strony skóry i dróg oddechowych (astma, alergiczny nieżyt nosa), wskazana jest konsultacja specjalistyczna w celu włączenia odpowiedniego leczenia farmakologicznego i odczulającego.

Chrząkanie u dzieci na tle nerwowym

Tiki nerwowe to mimowolne, powtarzalne ruchy określonych części ciała. Tiki nerwowe u dzieci występują zdecydowanie częściej niż u dorosłych. Objawiają się one najczęściej nagłymi skurczami mięśni twarzy i/lub ramion (na przykład: mruganie, marszczenie czoła, potrząsanie głową, wzruszanie ramionami).

Do tików zalicza się także efekty dźwiękowe, będące również skutkiem nagłego mimowolnego skurczu mięśni. Są to głównie: chrząkanie, odkrztuszanie, pociąganie nosem.

Chrząkanie z nerwów pojawia się najczęściej w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania i zwykle mija samoistnie. Ponieważ sytuacje stresowe mogą wywoływać i nasilać tiki nerwowe – w ich leczeniu stosuje się leki uspokajające oraz psychoterapię. Środków na uspokojenie lepiej nie aplikować maluchowi na własną rękę. O tym, co podać dziecku, gdy chrząka ze stresu, powinien zdecydować lekarz.

Chrząkanie u dziecka a robaki

Przyczyną ciągłego kaszlu i chrząkania u dziecka może być zakażenie glistą ludzką – choroba zwana glistnicą. Dziecko zaraża się jajami glisty jedząc nieumyte owoce i warzywa. Połknięte jaja wędrują do jelita cienkiego, tam dojrzewają, przekształcają się w larwy, które z kolei migrują naczyniami krwionośnymi do wątroby i dalej do płuc, a stamtąd wraca połknięta do jelita cienkiego.

Objawy zależą od miejsca bytowania pasożyta. Najczęściej, występuje wysypka, zgrzytanie zębami podczas snu, stany podgorączkowe, wymioty, suchy kaszel i chrząkanie. Do diagnostyki służy badanie kału oraz badanie krwi. W leczeniu stosuje się odpowiednie leczenie przeciwpasożytnicze. Pomocniczo stosuje się dietę ubogą w węglowodany, bogatą w białka.

Czytaj również: Terapia ręki dla dzieci – co to jest i na czym polega? Ćwiczenia