Wysoko wrażliwe dziecko – czyli jakie? Jak pomóc wysoko wrażliwemu dziecku?

Wrażliwość nie jest wadą

Przede wszystkim postaraj się zrozumieć, że wysoka wrażliwość nie jest wadą ani dysfunkcją, jest po prostu cechą temperamentu, czyli czegoś, z czym przychodzimy na ten świat i na co mamy ograniczony wpływ. Warto jednak wiedzieć, że odpowiednie podejście do tej kwestii może zamienić tę cechę w wielki skarb, który kiedyś docenią wszyscy.

Świat potrzebuje ludzi wrażliwych, artystów, psychologów, poetów, naukowców, dostrzegających istotne drobiazgi w miejscu, w którym inni nie mogli niczego zauważyć. To ludzie, którzy zaciekawią się, kiedy inni będą znudzeni, zrozumieją coś, co dla reszty będzie niepojęte.

Jakie są cechy dziecka wysoko wrażliwego?

Czuje mocniej, żyje bardziej – tak można określić to w skrócie. Wysoko wrażliwe dzieci odczuwają wszystko intensywniej. Z tego powodu negatywne doświadczenia stają się często nie do zniesienia. Zazwyczaj otoczenie bagatelizuje drobne potknięcia, natomiast dla osób o wysokiej wrażliwości mogą one stać się ciężarem niemożliwym do udźwignięcia.

Zdolność intensywnego postrzegania przekłada się często na widzenie świata w wyjątkowo ciemnych barwach. Jest tak jednak tylko wtedy, gdy skupiamy się na cieniach, a przecież świat to nie tylko same cienie i nikt nie doceni jego palety barw lepiej od osób o wyjątkowej wrażliwości, wystarczy tylko skierować w odpowiednie miejsce uwagę.

Nadwrażliwcy pod tym względem są uprzywilejowaną grupą i jedyne, co muszą zrobić, to kierować uwagę na dobro i piękno. Każdego dnia szukać w swoim otoczeniu kolejnych pozytywów.

I chociaż nie zawsze przychodzi to łatwo, nie ma powodu do zmartwień. Można w sobie wykształcić ten dobry nawyk systematycznością i wytrwałością, aż w końcu stanie się tak naturalny, jak codzienne mycie zębów. Warto postarać się wszczepić pozytywny pryzmat w postrzeganie dziecka, samospełniające się proroctwo niech lepiej pracuje na wspólną korzyść.

Jak zrozumieć wysoko wrażliwe dziecko?

Z racji tego, że nadwrażliwcy dostrzegają więcej, są też wyczuleni na drobne sygnały emocjonalne innych osób. Posiadają wysoką inteligencję emocjonalna – są wręcz jak emocjonalny radar dalekiego zasięgu z zainstalowanym wczesnym ostrzeganiem przed pogorszeniem nastroju. Widzą drobne wzniesienie powiek i zastanawiają się, z czym dana osoba ma kłopot. Świadomość emocji innych pozwala im zbliżyć się do nich i zrozumieć ich zachowanie, ale ma też swoją wadę...

Dzieci o wysokiej wrażliwości bardzo mocno ranią negatywne emocje innych, zwłaszcza jeśli są ich bezpośrednim adresatem. Dzieje się tak, bo czują doskonale, że kogoś rozczarowały, zirytowały, że ktoś zrobił coś złośliwie, okłamał je albo zlekceważył. Ta świadomość wszystkich, nawet najdrobniejszych emocji innych, nie jest łatwa do udźwignięcia.

Wiedza o emocjach innych powinna stać się tarczą, która pomoże ochronić się przed negatywnymi aspektami wglądu emocjonalnego. Uczuć nie należy rozdrapywać, walczyć z nimi. Tego dziecka uczyć nie należy. Wspólnie należy spróbować je nazwać, szukać przyczyn, zaakceptować. Nadwrażliwiec jest taki, jaki jest, delikatny, ale przez to szlachetny.

Wystarczy małe nieporozumienie małżeńskie, żeby dziecko zaczęło się martwić o przyszłość miłości rodziców. Musi jednak wiedzieć, że jest odpowiedzialne przede wszystkim za swoje reakcje i nigdy nie powinno uważać, że kłótnie czy złe nastroje dorosłych są jego winą.

Wysoko wrażliwe dziecko – jak mu pomóc?

Bycie osobą o wysokiej wrażliwości jest wyzwaniem, ale jeszcze większym jest bycie rodzicem dziecka wysoko wrażliwego. Szczególnie, jeżeli dzielą was różnice temperamentu, bo może dojść wtedy do nieporozumień.

Nigdy nie próbuj zmieniać dziecka na siłę, bo takie podejście jest z góry skazane na porażkę, a dodatkowo prawdopodobnie przyniesie odwrotny skutek. Dużo lepsze efekty uzyskasz, oferując dziecku poczucie niezachwianej miłości i akceptacji, bo tylko w takiej atmosferze będziesz mieć możliwość wpływu na to, jak twoja pociecha będzie się zachowywać.

Stymuluj do przezwyciężania blokad, stwarzaj ku temu okazje, ale nigdy nie rób tego na siłę, a w razie porażki nie okazuj rozczarowania. Jeżeli zależ ci na progresie w stronę przebojowości, to lepiej zwróć uwagę na choćby najmniejszy postęp, nawet jeśli to będzie okazana przez chwilę chęć zrobienia czegoś. To bardzo ważne, żeby zmiany opierały się na mocnych stronach i dotychczasowych sukcesach, bo to właśnie poczucie bezpieczeństwa sprawi, że twoje dziecko będzie nabierało pewności siebie i radziło sobie z coraz większą ilością zadań.

Jeśli chcesz pomóc wrażliwemu dziecku, stosuj się do poniższych zasad.

1. Akceptuj i kochaj dziecko bezwarunkowo!
2. Nie przyszywaj dziecku łatki nieporadnego – nie wszyscy muszą być przebojowi.
3. Pomagaj dziecku, ale go nie wyręczaj.
4. Zachęcaj dziecko do próbowania nowości, ale go nie zmuszaj.
5. Ustal z dzieckiem priorytety.
6. Daj wrażliwemu dziecku poczuć, że ma wpływ na swoje życie.
7. Dostrzegaj i doceniaj mocne strony dziecka.
8. Ucz wysoko wrażliwe dziecko dostrzegania dobrych aspektów życia.
9. Miej dla dziecka cierpliwość, tłumacz mu i wyjaśniaj.
10. Zawsze wierz w dziecko i mów mu, że da sobie radę.