Jęczmień u dziecka – przyczyny, domowe sposoby i leczenie jęczmienia na powiece

Jęczmień u dziecka – przyczyny jęczmienia na powiece

Jęczmień u dziecka jest ostrym, miejscowym zakażeniem powiek, najczęściej spowodowanym niedrożnością ujścia gruczołów znajdujących się na powiece. Gdy niedrożność ta dotyczy gruczołów łojowych lub rzęskowych, powoduje powstanie jęczmienia zewnętrznego, natomiast, gdy zatkane jest ujście gruczołu tarczkowego, mówimy o jęczmieniu wewnętrznym.

W większości przypadków przy jęczmieniu dochodzi także do zakażenia bakteriami z należącymi do rodzaju gronkowców . Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi zakażenia gronkowcami są dysfunkcje gruczołów tarczkowych, przewlekłe zapalania brzegów powiek, trądzik różowaty oraz cukrzyca.

Na szczęście dzieci są mniej predysponowane do wystąpienia jęczmienia na oku niż dorośli. Dzieje się tak nie tylko z powodu rzadkiego występowania powyższych chorób, ale także ze względu na mniejsze stężenie hormonów androgennych (męskich hormonów płciowych) odpowiedzialnych miedzy innymi za produkcję wydzieliny łojowej oraz jej większą lepkość.

Zdarza się, że na podłożu jęczmienia na powiece może powstać przewlekłe niebakteryjne zapalenie, jakim jest gradówka. W obrębie jęczmienia dochodzi wówczas do wytworzenia ziarniny, która tworzy guzek. Zgrubienie to jest niebolesne, ale może uciskać rogówkę i powodować zaburzenia widzenia. Gradówka predysponuje do wystąpienia astygmatyzmu, który zarówno przy patrzeniu w dal, jak i z bliska zaburza ostrość wzroku.

Jęczmień na oku – objawy. Jak rozpoznać, że dziecko ma jęczmień?

Zarówno jęczmień na oku (jęczmień zewnętrzny), jak i tzw. jęczmień w oku (jęczmień wewnętrzny) objawiają się podobnymi dolegliwościami. To przede wszystkim miejscowy obrzęk powieki, niekiedy całej jej powierzchni, zaczerwienienie zajętej okolicy oraz jej duża bolesność, a czasami także świąd. Wyczuwalny może być guzek zapalny w dolnym brzegu powieki. Zdarza się, że zbierająca się treść ropna na szczycie guzka będzie widoczna pod postacią białego czopa.

W większości przypadków jęczmień na powiece, jak i jęczmień pod okiem (jęczmienie zewnętrzne) ulegają samoograniczeniu. Z reguły opróżniają się samoistnie w ciągu 1–2 tygodni. Nie należy ich nacinać ani nakłuwać – tego typu zabiegi dokonywać może wyłącznie lekarz, a samodzielna ingerencja może doprowadzić do różnego rodzaju groźnych stanów zapalnych oczodołu.

Kiedy dziecko ma jęczmień w oku, a dodatkowo pojawiają się poniższe objawy, należy bezwzględnie zgłosić się do lekarza.

Objawy te, to:

• obrzęk całego oka (nie tylko powieki),
• pojawienie się czerwonej obwódki wokół rogówki (przezroczystej błony przedniej oka),
• zaburzenia widzenia,
• wypadanie rzęs towarzyszące pogrubieniu powieki,
• gorączka,
• powiększenie węzłów chłonnych.

Konsultacja jest wskazana, gdy objawy jęczmienia na powiece nie ustępują po leczeniu domowymi sposobami przez 2–3 dni.

Co na jęczmień – jakie są sposoby na jęczmień pod okiem?

Domowych sposobów na jęczmień jest wiele. Odradza się jednak pocieranie jęczmienia złotą obrączką. Choć zmiana może się zmniejszyć, ma to związek z rozgrzewającym pocieraniem i masażem zmienionego miejsca, nie zaś z materiałem, z którego obrączka jest wykonana. Dodatkowo, obrączka stanowi doskonałe potencjalne źródło dodatkowego zakażenia

Znacznie lepiej sprawdzą się ciepłe okłady z krążków żelowych, które można kupić w aptece. Dobrym sposobem domowego leczenia jęczmienia u dziecka jest także przykładanie szklanej buteleczki wypełnionej ciepłą wodą i owiniętej jałową gazą. Ciepło pozwala na szybszą ewakuację zalegającej wydzieliny, dlatego kiedy dziecko ma jęczmień, lepiej nie wychodzić na dwór w chłodne dni.

Okłady należy wykonywać 4 razy na dobę przez 10–15 minut. Dobrze połączyć je z masażem zmienionej zapalnie okolicy, co pozwoli odblokować zamknięte ujścia gruczołów Masaż można wykonywać także palcem lub krawędzią buteleczki, albo innym przedmiotem. Należy pamiętać, że ucisk nie może być zbyt silny, a masaż powinien być przeprowadzany w kierunku ujścia gruczołów w krawędzi powieki (powieka górna – z góry do dołu, powieka dolna – z dołu ku górze).

Gdy domowe sposoby zawiodą, należy udać się do specjalisty. Zadecyduje on, czy maść na jęczmień zawierająca antybiotyk będzie wystarczającym leczeniem. Czasami prócz maści stosuje się także krople do oczu zawierające antybiotyk.

W przypadku dużego, wielokomorowego jęczmienia w oku czy po zewnętrznej stronie, lekarz dokona nacięcia zmiany, co spowoduje ewakuację ropy i przyspieszy gojenie. Natomiast gdy pojawia się jęczmień na oku i gorączka i złe samopoczucie, albo powiększenie węzłów chłonnych, w leczeniu stosuje się antybiotykoterapię doustną, konieczna jest wówczas także hospitalizacja.

Jak zapobiegać jęczmieniowi w oku u dziecka?

Przede wszystkim należy pamiętać, że jęczmień jest zaraźliwy, może przenieść się na kolejne osoby. Bardzo ważne jest, by zarówno przed, jak i po dotknięciu zmiany w celu masażu czy przyłożenia okładu dokładnie umyć ręce. Nie należy używać tych samych ręczników, których używa dziecko. Pomocna może być także rezygnacja z dotychczasowo stosowanych środków czystości (płynów do mycia, mydeł), które mogły ulec zakażeniu.

Gdy dziecko nie ma cech infekcji uogólnionej (gorączki, osłabienia, powiększenia węzłów chłonnych), nie ma potrzeby ograniczać jego aktywności. Należy jednak zadbać, by dziecko nie przegrzewało się przy zabawie, ani nie ulegało wychłodzeniu. Nie narażajmy go także na kontakt z chorymi osobami.

By zapobiegać powstawaniu jęczmienia w oku u dziecka, przede wszystkim należy dbać o higienę. Należy zwracać dziecku uwagę, gdy pociera oczy lub pociąga rzęsy. Nigdy nie wolno dotykać okolic oka brudnymi rękoma, gdyż ryzyko wniknięcia patogenów i rozwinięcia zapalenia jest wówczas bardzo duże.