Edukacja domowa – na czym polega i jak wygląda?

Edukacja domowa jest odejściem od tradycyjnej formy nauczania. Rodzic, który bierze na siebie odpowiedzialność za edukację swojego dziecka, ma całkowitą swobodę w doborze metod, form nauczania czy tempa pracy. Co dokładnie kryje się pod pojęciem edukacja domowa? Czy z takiej formy kształcenia może skorzystać każdy uczeń, a może należy spełnić konkretne wymogi? Dowiedzmy się więcej.

Czym jest edukacja domowa?

Edukacja domowa, inaczej nauczenie domowe (nazwa pochodzi od angielskiego słowa homeschooling,) jest alternatywną formą spełniania obowiązku szkolnego. Jak sama nazwa wskazuje, dziecko uczy się w domu, nie uczestniczy w zajęciach w tradycyjnej placówce szkolnej. Reasumując – edukacją domową nazywamy realizowanie obowiązku szkolnego poza placówką.

Proces nauczania dziecka w edukacji domowej spada na rodziców lub opiekunów, a dziecko oceniane jest na podstawie rocznych egzaminów kwalifikacyjnych.

Jak wygląda edukacja domowa?

Nauczanie domowe uzależnione jest od kreatywności rodziców, którzy mogą korzystać zarówno z tradycyjnych rozwiązań, jak i nowoczesnych metod edukacji.

Zrozumiale jest, że wielu rodziców nie czuje się na siłach, by uczyć własne dzieci i podporządkować temu cały plan dnia. Należy jednak podkreślić, że nie trzeba mieć wykształcenia pedagogicznego, odbytego szkolenia czy kursów, by móc kształcić swoje dziecko. Pamiętajmy, że w ramach edukacji domowej rodzice mogą korzystać z podręczników, książek, dodatkowych pomocy naukowych, prezentacji, jak i internetu.

Mimo iż nauczyciele przekazują rodzicom informacje dotyczące podręczników, to nie oznacza to, że zobowiązani są do korzystania z nich podczas kształcenia dziecka. Najważniejsze, by realizowali założenia podstawy programowej.

Zalety edukacji domowej

Coraz więcej rodziców decyduje się na rozpoczęcie edukacji domowej ze swoim dzieckiem. Powody, dla których podejmują taką, a nie inną decyzję, są różne. Najczęściej jednak kierują się tym, że edukacja domowa pozwala dziecku na naukę w znanym mu środowisku, co jest dla niego bardziej komfortowe.

Ponadto, tego rodzaju kształcenie jest bardziej wydajne. Dzieci poświęcają nauce około 3 godzin dziennie, a nie jak w szkole 5-7 godzin. Rodzice nie tracą czasu na sprawdzanie listy obecności, wypełnianie dokumentów czy dyscyplinowanie uczniów.

Dzięki temu dziecko ma więcej czasu na zajęcia dodatkowe, rozwijanie swoich zainteresowań, czytanie książek czy choćby nawet kreatywną zabawę. Uczy się w najlepszym dla siebie tempie, nie jest tłumione przez innych uczniów – zarówno zdolnych, jak i tych, którym przyswojenie wiedzy zajmuje więcej czasu.

Dziecko może uczyć się tego, co je ciekawi, nie jest do niczego zmuszane, porównywane z innymi uczniami. Danego dnia przyswaja określoną ilość wiedzy – taką, jaką rodzice uznają za stosowną i wystarczającą.

Czy domowe nauczanie jest lepszym rozwiązaniem niż tradycyjna szkoła? Nie ma dobrej odpowiedzi na to pytanie. Jest na pewno inna – dla jednych to lepsza alternatywa, a dla innych gorsza opcja.

Edukacja domowa a podstawa programowa

W edukacji domowej odpowiedzialność za proces nauczania dzieci biorą na siebie rodzice lub prawni opiekunowie. Należy jeszcze raz podkreślić – dzieci korzystające z trybu nauczania domowego muszą zostać zapisane do tradycyjnej szkoły. Mimo iż nie uczęszczają na tradycyjne lekcje, formalnie są uczniami.

Zobowiązani są do stacjonarnego zdawania egzaminów klasyfikacyjnych, które sprawdzają wiedzę zdobytą podczas nauczania zdalnego. Uczeń nie bierze udziału w sprawdzianach, testach, klasówkach, ani nie podlega żadnym innym formom oceniania wewnątrzszkolnego. Mimo iż nauczanie ma miejsce poza murami szkoły, jest objęte ściśle określonym programem – takim samym jak tradycyjne lekcje w szkole.

Sprawdź, w którym dniu cyklu miesiączkowego jesteś

Czy edukacja domowa jest legalna?

Rozwiewając wszelkie wątpliwości – edukacja domowa jest legalna. W Polsce istnieje obowiązek edukacji, są nim objęte dzieci i młodzież od 6. do ukończenia 18. roku życia. Jednak od 1991 roku obowiązek edukacji można wypełniać poza szkołą. Zgodnie z ustawą o systemie oświaty z 19 marca 2009 roku, na wniosek rodziców/opiekunów prawnych dyrektor szkoły, do której dziecko zostało przyjęte, może zezwolić na spełnianie obowiązku szkolnego poza szkołą.

Rozpoczęcie edukacji domowej wymaga od rodziców zapisania dziecka do konwencjonalnej szkoły i uzyskania zgody dyrektora na rozpoczęcie wspomnianej formy nauki. Należy podkreślić, że edukację domową może rozpocząć każde dziecko, niezależnie od stanu zdrowia – w przeciwieństwie do nauczania indywidualnego. O takowym mówimy wtedy, gdy stan zdrowia ucznia uniemożliwia mu uczęszczanie do placówki szkolnej.

Jak wyglądają formalności?

W pierwszej kolejności rodzice/opiekunowie muszą złożyć wniosek o badanie pod kątem edukacji domowej w rejonowej publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Następnie wydaną opinię wraz z wnioskiem o przyjęcie dziecka do wybranej placówki szkolnej i możliwości spełniania obowiązku szkolnego w domu należy złożyć do dyrektora szkoły. Jego decyzja ma charakter uznaniowy.

Bibliografia

 
  1. ustawa o systemie oświaty z 19 marca 2009 roku
  2. Wiesław Stebnicki "Edukacja domowa. Edukacja przyszłości". Wyd. 2014 r.
Opublikowano: ; aktualizacja: 09.02.2024

Oceń:
0.0

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Bullying w szkole – co to jest, przyczyny zjawiska, jak mu przeciwdziałać?

 

Parafraza – czym jest, przykłady

 

Dysgrafia – czym jest, jak ją leczyć?

 

Chusteczki dezynfekujące dla dzieci, maseczka, rękawiczki – wyprawka w dobie epidemii

 

Talent dziecka – jak rozpoznać i pomóc w jego rozwijaniu?

 

Szkoła z internatem – jak działa, zalety i wady, czy warto posłać tam dziecko?

 

Województwa w Polsce – lista i krótka charakterystyka dla uczniów

 

Felieton – co to jest i jak go napisać?