Zadania nauczyciela
Obserwacja sposobów zachowania dzieci należy do
obowiązków nauczycieli. Oceny zachowania przedszkolaków dokonuje
się na podstawie specjalnie przygotowanych arkuszy obserwacyjnych,
które są dostosowane do wieku dzieci - obserwacje dotyczą
funkcji poznawczych, myślenia, mowy oraz emocji.
Na podstawie danych zgromadzonych w arkuszu nauczyciel określa
poziom rozwoju dziecka (umiejętności) oraz poziom socjalizacji.
Jeżeli z obserwacji nauczyciela wynika, że dziecko nie osiągnęło
oczekiwanego w jego wieku poziomu, bądź znacznie od niego odstaje,
to za zgodą rodziców kieruje się malucha do Poradni
Psychologiczno-Pedagogicznej, która działa w każdym
większym mieście.
Bez zgody rodziców nie ma możliwości postawienia diagnozy przez
specjalistę. Nauczyciel najpierw w rozmowie z rodzicem informuje go
o problemach i trudnościach jakie wykazuje dziecko oraz proponuje
rodzinie wizytę w poradni. Termin wizyty w poradni umawia
nauczyciel - wypisuje przy tym opinię, w której wymienia wszelkie
zaobserwowane przez siebie niedociągnięcia i zaburzenia. To, czy
dziecko ostatecznie trafi do poradni, zależy od decyzji
rodziców.
Badania w poradni
Psychologiczno-Pedagogicznej
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna zatrudnia m.in.
psychologów, pedagogów, logopedów, terapeutów. Wszystkie
zaburzenia, nawet związane ze wzrokiem lub słuchem, są najpierw
sprawdzane w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Jeśli dziecko ma
np. problemy z dzieleniem wyrazów na sylaby, specjalista w poradni
ocenia (na podstawie badania audiometrycznego), czy przyczyną są
zaburzenia związane ze słuchem fizjologicznym czy ze słuchem
fonematycznym.
W Poradni Psychoologiczno-Pedagogicznej dziecko jest poddawane
testom, dzięki czemu można ustalić poziom braków, jaki wykazuje. Na
podstawie wyników testów określa się rodzaj terapii i ćwiczeń,
które będą prowadzić rodzice i nauczyciele. Współpraca rodziców i
nauczycieli jest bardzo ważna - po otrzymaniu wyników poradnia
przekazuje rodzicom opinię. Rodzic może, choć nie musi, udostępnić
ją nauczycielom przedszkolnym. Jest to o tyle ważne, że przedszkola
same prowadzą zajęcia wyrównawcze - zgodnie z zaleceniami
poradni.
Gotowość szkolna
6-latki są badane pod kątem gotowości szkolnej.
Jeśli poziom ich umiejętności (umiejętność czytania, liczenia)
znacznie odbiega od normy, to zaleca się rodzicom odroczenie od
obowiązku szkolnego. Równocześnie prowadzi się z dzieckiem terapię
zajęciową (zajęcia wyrównawcze) niwelującą istniejące braki. Rodzic
ma prawo odmówić odroczenia obowiązku szkolnego, ale praktyka
pokazuje, że chociaż dziecko idzie do szkoły, później i tak wraca
do poradni.
ADHD
Coraz częściej dzieci w wieku przedszkolnym mają duże
kłopoty z koncentracją uwagi, są niespokojne, nie potrafią
usiedzieć na miejscu. Za tym idą kłopoty wychowawcze (w przedszkolu
i w domu) oraz kłopoty z nauką. Dzieci, które w przedszkolu są
nadpobudliwe i wykazują zaburzenia koncentracji uwagi, kieruje się
(za zgodą rodziców) do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w celu
wykluczenia ADHD.
ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej powiązany
z deficytem uwagi. Do symptomów ADHD
należą:
- zaburzenia uwagi (dzieci są skoncentrowane w małym
stopniu),
- impulsywność (kierują się w zachowaniu chwilowym bodźcem),
- hiperkinezja (wykazują wysoki poziom aktywności),
- emocjonalna labilność (popadają w szybkie zmiany
nastroju),
- kłopoty w kontaktach z rówieśnikami (często wywołują
konflikty).
Jeśli psycholog stwierdzi ADHD, wtedy wysyła dziecko do Poradni
Zdrowia Psychicznego. Rozpoznanie ADHD oznacza konieczność poddania
dziecka terapii. Dzieci z ADHD są leczone farmakologicznie
i poprzez indywidualną terapię psychologiczną. Dzieci z
ADHD są na ogół bardzo inteligentne, jednak rozpoczęcie terapii
jest o tyle ważne, że zaburzenia uwagi i koncentracji mają duży
wpływ m.in. na odnoszenie sukcesów w szkole.
6 mitów o ADHD
Autyzm
Dzieci z autyzmem zachowują się, jakby żyły w swoim własnym
świecie. Autyzm u dzieci przedszkolnych przejawia się
poprzez:
- wycofanie z życia grupy (dziecko nie uczestniczy w zabawach,
nie bawi się z innymi dziećmi)
- odosobnienie dziecka (dziecko przebywa w swoim towarzystwie,
nie rozmawia z pozostałymi dziećmi)
- brak kontaktu wzrokowego (dziecko nie utrzymuje kontaktu
wzrokowego w czasie rozmowy)
W przypadku podejrzewania przez nauczyciela autyzmu również
bardzo ważna jest rozmowa z rodzicami. Jeśli rodzic wyraża zgodę,
dziecko kierowane jest do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, zaś
później do Poradni Zdrowia Psychicznego. Tam specjaliści dobierają
terapię zgodnie ze stopniem intensywności objawów choroby (autyzm
może występować w lżejszej lub cięższej postaci).
Rodzice i nauczyciele
Do obowiązków nauczycieli należy obserwacja dzieci i wykrywanie
ewentualnych zaburzeń. Nauczyciel musi poinformować rodzica o tym,
że dziecko ma trudności i na czym te trudności polegają. Jednak
zgodę na wizytę dziecka i badania w Poradni
Psychologiczno-Pedagogicznej musi wyrazić rodzic. Jeśli rodzic po
wizycie w poradni udostępni nauczycielowi opinię specjalisty, wtedy
nauczyciele w przedszkolu będą mieli szansę przystąpić do
reedukacji dziecka, prowadząc z nim odpowiednie zajęcia
wyrównawcze. Rodzice jednak nie mają takiego obowiązku - wszystko
zależy od ich dobrej woli.
Przeczytaj,
zanim stwierdzisz, że masz trudne dziecko.
Komentarze