Programy te są stosowane jako uzupełniające do innych realizowanych w przedszkolu, pojawiają się w nich nowe metody nauczania i formy pracy z dziećmi.

Glottodydaktyka

Glottodydaktyka to nowa metoda przygotowująca dzieci do nauki czytania i pisania. Czas przygotowania do osiągnięcia tych dwóch umiejętności jest wydłużony - zaczyna się w przedszkolu już w grupie najmłodszej - 3-latków - po to, by czas opanowania przez dziecko pisania i czytania skrócić do minimum.

Metodę stworzył i opracował profesor Bronisław Rocławski. Stworzył on swój alfabet  złożony z 44 znaków:

i y e a o u ę ą j ł r l m n ń f w s z  ś ź  sz ż ch c dz ć dź cz dż p b t d  k g ni rz si zi h ci dzi ó

Wieloznaki są uważane za odrębne litery.

Aby pracować metodą glotto, każde dziecko jest zaopatrzone w specjalny zestaw pomocy. Podstawową pomocą w tym zestawie są klocki logo. Jest to zestaw 150 klocków umieszczonych w specjalnym pudełku. Na klockach są wszystkie 44 litery, cyfry, znaki interpunkcyjne i matematyczne. Na dole każdego klocka znajduje się zielony pasek - potocznie przez dzieci i nauczycieli nazywany "trawką". "Trawka" umożliwia dzieciom właściwe ustawienie klocka, tak by litery nie były ułożone odwrotnie.

Glottodydaktyka pozwala inaczej spojrzeć na nauczanie dzieci w wieku przedszkolnym.

Wszystkie zadania z glotto wpływają na wszechstronny rozwój dziecka.

Metoda ta umożliwia ponadto indywidualną pracę z każdym dzieckiem wg jego możliwości i umiejętności.

Metodę wprowadza się już w pracy z 3-latkami i kontynuuje aż do 6. roku życia dzieci. W tym czasie dziecko przygotowuje się stopniowo do nauki czytania i pisania.

Rocławski nie "nakazuje" nauczycielom korzystania z określonych podręczników. W ten sposób dzieci nie są zmuszane do pracy na jednym poziomie.

Praca z grupą dzieci przebiega wielopoziomowo. Kolejne etapy nauki dziecko osiąga we własnym tempie. W metodzie tej to nauczyciel podąża za dzieckiem, a nie odwrotnie.

Glottodydaktyka to kilka etapów, które są po kolei wprowadzane:

• Ćwiczenia emisyjne, oddechowe i artykulacyjne - dziecko uczy się prawidłowego oddychania, regulowania siły wydechu, usprawnia swój aparat artykulacyjny. Ćwiczenia są atrakcyjne, ponieważ stosuje się w nich pomoce takie jak piórka, piłeczki, chusteczki, świece itp.
• Porównywanie i identyfikowanie liter - dzieci uczą się tego, pracując na klockach logo. Bawią się nimi, manipulują, układają budowle, jednocześnie poznając wygląd i kształt poszczególnych liter. Dziecko uczy się, że każda litera ma 4 warianty - mała pisana i drukowana, wielka pisana i drukowana. Każdy z tych wariantów jest umieszczony na klockach.
• Synteza i analiza wyrazów - dzieci dzielą na sylaby, potem na głoski poszczególne wyrazy, poznają samogłoski, następnie spółgłoski. Nauczyciel korzysta z rozsypanek wyrazowych, pociętych na sylaby wyrazów.
• Czytanie techniką "ślizgania" - polega na łączeniu spółgłosek z samogłoskami, w ten sposób dzieci przygotowują się do nauki czytania.
• Trudności ortograficzne - poznawanie sposobów radzenia sobie z sytuacjami trudnymi ortograficznie.
• Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania - dzieci ćwiczą umiejętność poprawnego trzymania narzędzia do pisania, kreślenia linii bez odrywania ręki.

Sprawdź, co powinien umieć trzylatek, by poradzić sobie w przedszkolu.

Dziecięca matematyka

Autorkami programu "Dziecięca matematyka" są prof. dr hab. Edyta Gruszczyk Kolczyńska i dr Ewa Zielińska.

Celem stosowanych przy jego realizacji metod jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci w zakresie matematyki i przygotowanie ich do rozwiązywania zadań w okresie szkolnym.

Program składa się z następujących bloków tematycznych:

• Orientacja przestrzenna.
• Rytmy i rytmiczna organizacja czasu.
• Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw.
• Kształtowanie umiejętności liczenia obiektów.
• Dodawanie i odejmowanie. Rozdawanie i rozdzielanie po kilka.
• Klasyfikacja.
• Pomaganie dzieciom w uświadomieniu sobie stałej liczby elementów w zbiorze, chociaż obserwują one zmiany sugerujące, że przedmiotów jest więcej lub mniej. Równoliczność. Przybliżanie dzieciom aspektu kardynalnego liczby.
• Ustawianie po kolei, numerowanie. Przybliżanie dzieciom aspektu porządkowego liczby.
• Długość: kształtowanie umiejętności mierzenia i pomaganie dzieciom w uświadomieniu sobie stałości długości.
• Intuicje geometryczne.
• Kształtowanie odporności emocjonalnej dzieci i zdolności do wysiłku intelektualnego.
• Pomaganie dzieciom w uświadomieniu sobie stałej ilości płynów, chociaż po przelaniu wydaje się, że jest więcej lub mniej. Mierzenie ilości płynów.
• Waga i ważenie.
• Układanie i rozwiązywanie zadań z treścią. Zapisywanie czynności matematycznych w sposób dostępny dla 6-latków.

Nauczyciel, realizując poszczególne działy, przygotowuje dzieci do właściwego zrozumienia matematyki w szkole.

Kształtowanie pojęć matematycznych to proces ciągły. Autorki programu pokazują, że dokonuje się on głównie w sytuacjach z życia codziennego, naturalnych, w których biorą udział dzieci i dorośli. Głównym sposobem uczenia się matematyki jest rozwiązywanie zadań, co łączy się z pokonywaniem trudności przez dziecko. Ważne jest, by dziecko pokonywało je samodzielnie.

Czytaj też: Jakie zajęcia dodatkowe wybrać?

Klanza

Klanza to organizacja skupiająca osoby aktywne, poszukujące nowych rozwiązań, które mogą zmienić rzeczywistość edukacyjną.

Stowarzyszenie proponuje wiele metod, które z powodzeniem można stosować w przedszkolu.

Opierają się one głównie na wykorzystaniu muzyki i ruchu, prowadzeniu zabaw integracyjnych, dbaniu o relaks, dobrą atmosferę w grupie. W metodzie tej wykorzystuje się wiele prostych i łatwo dostępnych pomocy - np. dużą, okrągłą, kolorową chustę.

Nauczyciele mogą brać udział w wielu kursach i szkoleniach, podczas których poznają zabawy i metody pracy z dziećmi ułatwiające integrację i przyczyniające się do dobrej, wspólnej zabawy.

Posłuchaj, co psycholog mówi na temat zajęć dodatkowych dla przedszkolaków.