Metoda Domana w przedszkolu

Doman opracował globalną metodę czytania - stosuje się ją w pracy z dziećmi zarówno zdrowymi, jak i chorymi (Doman pracował z dziećmi z porażeniem mózgowym). Głosił teorię, że każde dziecko jest w stanie nauczyć się czytania, matematyki i może posiąść podstawową wiedzę o otaczającej je rzeczywistości.

Dziecko poznaje świat

Dzieci powinny uczyć się już od najmłodszych lat, a nawet miesięcy życia, ponieważ wtedy mają największe możliwości poznawania. Wtedy możemy doprowadzić do sytuacji, gdy nauka w późniejszym życiu staje się czymś naturalnym i nie sprawia większej trudności. W dzieciństwie mózg przechodzi okres najbardziej dynamicznego rozwoju i ma największe możliwości i wtedy właśnie należy go najbardziej stymulować.

Dziecko najszybciej i najefektywniej rozwija się między 1. a 5. rokiem życia. Wtedy bez większego wysiłku przyswaja wiele informacji, które płyną do niego z otaczającego świata. Dziecko chce wszystkiego dotknąć, posmakować, powąchać, wszystko zobaczyć, usłyszeć.

Każdy z rodziców na pewno zetknął się z tym podczas obserwowania rozwoju własnego dziecka.

Niejednokrotnie sprawia to nam - dorosłym - trudność, jest przyczyną złości i frustracji. Denerwuje nas, gdy maluch - szczególnie w okresie, gdy zaczyna chodzić - przestawia ustawione przez nas rzeczy, wszystkiego dotyka, czasem coś zniszczy.

Należy pamiętać, że właśnie podczas takich zachowań najwięcej się uczy, poznaje i doświadcza. Pracują wtedy wszystkie jego zmysły, dziecko jest aktywne, a ciekawość objawia się właśnie tą aktywnością.

Glenn Doman uważał, że małe dzieci mają największy potencjał, by uczyć się czytać. Według niego powinny ten proces zacząć jak najwcześniej, najlepiej około 3. roku życia. Nauce czytania powinien towarzyszyć entuzjazm i atmosfera zabawy.

Nauka czytania

Program nauki czytania należy podzielić na pięć etapów:

1. Nauka pojedynczych słów.
2. Wyrażenia dwuwyrazowe.
3. Proste zdania.
4. Rozbudowane zdania.
5. Książki.

W pierwszym etapie dziecko poznaje słowa najbardziej mu znane, z najbliższego otoczenia, twórca metody zachęca, by pierwszymi wprowadzonymi słowami były: mama, tata, własne imię, wyrazy z najbliższego otoczenia. Poznawane wyrazy są napisane na kartonikach, najczęściej czerwonym kolorem, literami o wysokości 8 cm.

Metodę zaczyna się od czytania i pokazywania pięciu słów. Zapisane na kartonikach wyrazy dziecko ogląda około sekundy. Uczy się przez ogląd. Kartoniki są pokazywane trzy razy dziennie (w zestawach po pięć wyrazów). Każdego dnia dokładamy kolejne wyrazy, które dziecko ma zapamiętać.

Na początku pokazujemy najbardziej znane dziecku rzeczowniki, potem czasowniki.

Należy pamiętać, że nauka powinna odbywać się poprzez zabawę. Możemy sprawdzać wiedzę dziecka poprzez pokazywanie mu kartoników z napisanymi wyrazami i prośbę o wskazanie właściwego wyrazu. Jeśli dziecko się pomyli, pokazujemy mu poprawny kartonik, a źle wskazany wyraz czytamy raz jeszcze.

Początkowo dziecko poznaje około dwudziestu słów. Pod koniec pierwszego etapu liczba ta wzrasta do stu dwudziestu.

Zanim rozpocznie się naukę wyrażeń dwuwyrazowych w drugim etapie, trzeba być pewnym, że dziecko opanowało już naukę podstawowego zbioru słów. Wyrażenia są tworzone ze słów, które dziecko poznało w pierwszym etapie. Można dla ułatwienia wprowadzić przymiotniki, które w połączeniu z poznanymi rzeczownikami utworzą całość. Dziecko szybko to zauważy i samo zacznie łączyć wyrazy.

Wyrażenia dwuwyrazowe również pokazujemy dziecku trzy razy dziennie. Można wprowadzić również ułatwiające zapamiętanie ilustracje.

Etap trzeci polega na wprowadzaniu do wyrażeń czasowników, w ten sposób powstają proste zdania. Stosujemy słowa, które dziecko już wcześniej poznało.

W czwartym etapie dziecko uczy się tworzyć bardziej złożone zdania poprzez stosowanie poznanych już słów, a także dodawanie do nich przyimków takich jak: w, za, na, pod. W ten sposób powstaną różne kombinacje zdań. W tym etapie zmniejszamy również wielkość liter na kartonikach i zmieniamy kolor druku z czerwonego na czarny. Zwiększamy również liczbę słów na kartoniku.

Osiągnięcie etapu piątego oznacza gotowość dziecka do podjęcia czytania. Dziecko poznane słowa, wyrażenia i zdania potrafi odnaleźć w książce, która różni się od klasycznej książki dziecięcej tym, iż na każdej stronie ma tylko jedno zdanie, zawiera ilustracje, druk ma wysokość 2 cm, zawiera od pięćdziesięciu do stu słów.

Początkowo książeczkę można stworzyć razem z dzieckiem, może ona zawierać treści znane dziecku z życia codziennego, dotyczyć tematyki mu bliskiej.

Książeczkę czytamy z dzieckiem kilka razy dziennie. Należy pamiętać, by czytanie i nauka miały charakter zabawy.

Glenn Doman opracował swoją metodę z myślą o matkach wychowujących swoje dzieci w domach. Chciał, aby to one podjęły się nauki czytania w pierwszym okresie rozwoju dziecka.

Praca tą metodą w przedszkolu odbywa się nieco inaczej niż w domu. Nauczyciel pracuje z dziećmi w sali, przygotowuje materiały pomocnicze - kartoniki z wyrazami, książeczki, ćwiczy z każdym dzieckiem. Nauka odbywa się trzy razy dziennie, jej rezultaty uzależnione są od frekwencji dziecka. Jeśli regularnie uczęszcza ono do przedszkola, ma szansę na szybsze przyswojenie wiedzy, jeśli rzadziej, nauczyciel mniej z nim pracuje.

Nauczanie dziecka matematyki

Glenn Doman wprowadził również naukę matematyki: poznawania wartości liczb, dodawania, odejmowania, rozwiązywania zadań, mnożenia, dzielenia, rozwiązywania równań, poznawania cyfr.

Podczas nauki stosuje się podobne materiały, jak w nauce czytania - kartoniki z narysowanymi kropkami, napisanymi liczbami.

Główne zasady metody Domana

Stosując metodę Domana w pracy z dziećmi, należy pamiętać o kilku zasadach, które zawsze powinny jej towarzyszyć:

• Nauka powinna zacząć się w jak najwcześniejszym wieku dziecka.
• Nauka powinna odbywać się przez zabawę i tylko w czasie, gdy nauczyciel i uczeń są szczęśliwi i wypoczęci.
• Nauczyciel dostarcza dziecku cały czas nowe informacje.
• Stare informacje zastępowane są nowymi.
• Program wykonywany jest systematycznie.
• Pomoce dydaktyczne są duże i dobrze widoczne dla dziecka.
• Materiały są prezentowane szybko - gdy dziecko jest zmęczone, należy zakończyć pracę, jeśli tego potrzebuje, trzeba zmienić aktywność.
• Brak kontroli i kwestionowania wyników nauki.

Dzięki zastosowaniu tych metod dziecko z radością będzie się uczyło, poznawało świat, przyswajało informacje przydatne w jego dalszym życiu, a dzięki rozwojowi mózgu będzie się rozwijała jego inteligencja.