Imię to słowo, jakie każdemu człowiekowi będzie towarzyszyło przez całe życie. Będzie jego wizytówką. Rodzice coraz chętniej wyszukują dla swoich dzieci unikalne imiona, chcąc je wyróżnić wśród innych i podkreślić jego wyjątkowość. Lecz nie zawsze łatwo jest nosić nietypowe imię.
Nadając dziecku imię, zastanów się, czy sama chciałabyś takie nosić
W latach 80. uchylono obowiązek korzystania z urzędowego wykazu imion. To pozwoliło rodzicom na pewną dowolność. Ograniczeniem jest tylko artykuł 50 ustawy "Prawo o aktach stanu cywilnego". Nie daje on przyzwolenia na nadanie dziecku imienia ośmieszającego, nieprzyzwoitego, użytego w zdrobniałej formie lub też nie pozwalającego na odróżnienie płci dziecka. Obok imion bohaterów filmowych takich jak Isaura, Dżesika, Leonsio czy Kewinów, pojawiają się też starodawne imiona typowo polskie: Dobiesław, Bratumił, Mścisław, Budzigniew, Dobromiła. Nie brakuje też imion z bogatymi tradycjami z innych krajów: Aniceta, Edwina, Rosa, Esteja, Bonawentura, Estera, Faust, Sulisław, Sambor, Santana, Dorian, Jonatan. Urzędy Stanu Cywilnego pilnują tylko, by imię nie było nazwą własną lub pospolitą. Nie można nadać dziecku imienia od np. nazwy miasta, kraju, rośliny, zwierzęcia, czy też rzeczy. Ponadto nadać można dziecku nie więcej niż dwa imiona. W przypadku, gdy są wątpliwości co do proponowanego imienia, kierowane jest zapytanie do Rady Języka Polskiego, wydającej opinie dotyczące poprawności językowej imion. Miesięcznie trafia tam około 30 do 40 zapytań.
Można zrozumieć rodziców, którzy przekonani o wyjątkowości swoich potomków, chcą by każda osoba, która będzie miała z ich dziećmi do czynienia widziała, że ich dziecko to ktoś szczególny. Imię od razu będzie o tym mówiło. Jednak czasem bywa ono przedmiotem żartów i docinków rówieśników w czasach dzieciństwa. Kunegunda, 27 lat, pamięta, jak była przezywana "kundel" przez swoich równolatków. - To nie było miłe, gdy dzieciaki wołały za mną: "kundel do nogi", "kundel do budy", albo "mam dla ciebie kość". Jak przeszłam przedszkole i podstawówkę, to zaczęły się z kolei pytania, w jaki sposób zdrabniać moje imię. To zawsze jest przedmiotem dociekań. Najczęściej mówi się do mnie Kuna, Kunia lub Gunia - mówi. - Dzisiaj, mimo, że w czasach dzieciństwa nie było mi z tym imieniem łatwo, widzę jego zalety. Pierwszy - i jak na razie - jedyny raz spotkałam osobę o takim samym imieniu dwa lata temu. Czułam się niezwykle dziwnie, gdy ktoś mówił: "Kunegundo" i okazywało się, że nie zwracał się do mnie, ale do tej drugiej osoby. Zrozumiałam wtedy jak unikalne imię może pomagać w komunikacji oraz wyróżnianiu się pomiędzy innymi ludźmi. Przecież Anny, Moniki i Kasie na co dzień spotykają się z taką sytuacją, gdy ktoś wymawia ich imię, ale ma na myśli kogoś zupełnie innego. -
Kunegunda swoim dzieciom będzie chciała nadać nietypowe albo rzadkie imię, aby również wyróżniały się wśród innych. Jednak, jak podkreśla: - Na pewno dłużej się zastanowię i sprawdzę, czy z powodu imienia inne dzieci będą chciały dokuczać moim. Nie chciałabym, aby przechodziły przez to samo, co ja. -
Agnieszka Strzałka, psycholog, komentuje: - Wybór imienia dla oczekujących na potomstwo rodziców to ważna kwestia. Coraz częściej wybierają oni nietypowe imiona. Wpływ na to może mieć moda, wzorowanie się na imionach dzieci sławnych osób, ale i cechy jakie przypisuje się danym imionom. Wpływ na wybór ekstrawaganckich imion może mieć także chęć podkreślenia wyjątkowości i oryginalności swojej pociechy. Panuje przeświadczenie, że dziecko powinno wyróżniać się rzadkim lub obco brzmiącym imieniem. Ma to związek również z obecnym kultem "indywidualności'' w społeczeństwie i odwracanie się od tego co pospolite i wszechobecne. Warto jednak pamiętać o tym, że czasami dzieci o niespotykanych imionach budzą duże zainteresowanie wśród swojej grupy rówieśniczej, mogą być przezywane i wyśmiewane, co stanowi dla nich źródło stresu. -
19-letni Mateusz Krzysztof jest jednak zdania, że rzadkie imię może być dużą zaletą. Na bierzmowaniu wybrał sobie imię Tarsycjusz, które znaczy tyle, co "Mieszkaniec Tarsu". Dokładnie wyjaśnia kim była ta postać w przeszłości: - Imię to nosił młody akolita rzymski, który zginął męczeńsko niosąc Najświętszy Sakrament uwięzionym chrześcijanom. Nie pozwolił go zbezcześcić i oddał za to życie. Imię to nosi także Tarsicio Bertone, sekretarz Watykanu. - Jeśli Matusz będzie miał syna, to tak będzie chciał dać mu na imię. - Zastanawiam się jeszcze nad Izajaszem albo Tymoteuszem, ewentualnie Sykstusem - dodaje i nie uważa za problem nadanie dziecku nietypowego imienia. - Po podwórkach biegają Brajany (przez "j") z Alanami, za Aresem i Belzebubem (osobiście się spotkałem) oraz Wanessy i Dżesiki. Myślę, że obecnie "dziwne" imiona nie są jakąś przeszkodą czy zawadą - wręcz odwrotnie: mogą być niesamowitym atutem. -
Mateusz ma świadomość, że oryginalne imię może być przedmiotem docinek dziecięcych, ale to nie powinno ograniczać rodziców. - Dzieci śmieją się ze wszystkiego i rezygnacja z imienia tylko dlatego, że rówieśnik je wyśmieje jest - moim zdaniem - na wyrost. Za mną w dzieciństwie koledzy krzyczeli: "Mateusz wajchę przełóż". Ale czyż to nie ćwiczy w człowieku inwencji w wymyślaniu riposty? - żartuje.
Nietypowe imiona często nadają swoim dzieciom znane osoby. Nie dotyczy to wyłącznie hollywoodzkich gwiazd, ale także naszego rodzimego telewizyjnego świata. Dzieci Michała Wiśniewskiego to Xavier, Fabienne, Vivienne Vienna, Etienette. Katarzyna Figura dała swoim córkom imiona Koko i Kaszmir Amber. Nikon zaś to imię syna Doroty Gawryluk. Rodzice nie będący osobami znanymi publicznie, chcą by ich dzieci również zyskały na wyjątkowości. Coraz częściej są to imiona z innych kultur i języków. Na jednym z forów internetowych, jedna z użytkowniczek pisze o tym, jakie imiona chciałaby, aby nosiły jej dzieci: - Ja sama niedługo będę mamą i planuję nadać córeczce imię Liv lub Livia (zależy od uporu urzędników) a chłopiec... i tu się rodzi problem, ale z mężem podoba nam się wiele imion głównie norweskich Lars, Nataniel, Alv, Tankred ostatnio wpadło mi w ucho Denis. - Jedna z osób na forum zwraca uwagę, że każde z tych imion ma swój polski odpowiednik: - Lars to po polsku Laurenty, inaczej Wawrzyniec. Denis - Dionizy - i dodatkowo pyta - A czy nie boisz się, ze ktoś mu będzie pierwszą literę zamieniał na "p"? -
Przed nadaniem imienia dziecku należy zwrócić uwagę na to, czy nie będzie się ono negatywnie kojarzyło innym i czy nie stanie się podstawą do obrażania go. Warto zapytać inne, niezwiązane emocjonalnie z dzieckiem osoby o opinię, czy w jakiś sposób mogą wywoływać niekorzystne skojarzenia.
Oprócz obco brzmiących imion, widać rosnące zainteresowanie dawnymi imionami o polskich korzeniach. Dobromiła, Łucja, Aniela, Jadwiga, Mieszko, Barnaba, Miłowit to coraz częściej nadawane imiona. Rodzice wybierający dla dzieci takie imiona podkreślają fakt, że samo imię od razu zaświadcza o cechach, jakie powinna mieć nosząca je osoba. Zwracają również uwagę na tradycje narodowe oraz znane osoby o tych imionach z przeszłości: królów, książąt, świętych.
Niezależnie od tego, jakie imię chce się nadać dziecku, należy pamiętać, że będzie ono żyło z nim przez całe życie. Jeśli będzie dla niego uciążliwe, to może chcieć je zmienić. Może to zrobić samodzielnie po ukończeniu 18. roku życia w Urzędzie Stanu Cywilnego lub wcześniej - nalegając na rodziców, by sami to zrobili. Prostą zasadą, jaką warto się kierować wybierając imię dla swoich pociech jest zastanowienie się, czy samemu chciałoby się nosić takie imię. Jeśli odpowiedź brzmi "nie", to nie ma większego sensu czynienie dziecku tego, co rodzicom mogłoby być niemiłe.
Komentarze