Matka i córka - silna relacja, silne emocje

To, co w relacji matka - córka charakterystyczne, to przede wszystkim siła emocji, tych pozytywnych i negatywnych. Miłość jest najgłębsza i bezwarunkowa, zadawany sobie nawzajem ból najdotkliwszy, złość najsilniejsza, a tęsknota najbardziej doskwierająca.

Rzadko zdajemy sobie sprawę, że od jakości tej relacji zależy nasze szczęście: to, jak w przyszłości będą wyglądały nasze kontakty z ludźmi, związki z mężczyznami, sposób wychowywania dzieci. Nierozwiązane konflikty z mamą, skrywany żal, urazy - to wszystko znajdzie odbicie w dorosłym życiu córki. Z kolei serdeczne, pełne szacunku relacje oraz starannie pielęgnowana przyjaźń prawdopodobnie zaprocentują jej udanym życiem osobistym.

Przeczytaj też: Toksyczny związek – czyli jaki?

Masz 5 lat

Twoja mama jest Miss świata, ma najpiękniejsze włosy i oczy, półka w łazience z jej kosmetykami to dla ciebie miejsce magiczne, a jej ciuchy, buty i torebki mogłabyś przymierzać godzinami. Uwielbiasz zapach jej kremu, rysujesz laurki z serduszkami, wszystko, co powie, jest święte. Chcesz, żeby uszyła ci sukienkę na wzór swojej, pomalowała paznokcie na czerwono i pożyczyła kapelusz. Robisz wszystko, by być taką, jak ona, tak samo wyglądać, tak samo mówić i śmiać się.

Od najmłodszych lat dziewczynka uczy się od matki kobiecości. Przypomnij sobie mamę z twoich dziecięcych lat. Pamiętasz, kiedy się złościła, jak reagowała na komplementy, a jak na rozlaną zupę? Czy wobec taty była uległa, czy silna i stanowcza? Błyszczała wśród znajomych, wstydziła się założyć mini, wkładała serce w gotowanie dla rodziny? Teraz spójrz na siebie - widzisz podobieństwa?

Warto pamiętać, że nieświadomie przejmujemy od naszych mam zachowania, które potem powielamy. Dlatego tak ważne są komunikaty, jakie kobieta wysyła córce, np. na temat stosunku do własnego ciała i seksualności albo postawy przyjmowanej wobec mężczyzn. Nawet jeśli jako nastolatka nie akceptujesz jej zachowań i wartości, jakie ci przekazuje, najprawdopodobniej w dorosłym życiu wrócisz do tej spuścizny i podobnie będziesz wychowywać swoje dziecko.

Masz 15 lat

Twoja mama nie ma pojęcia, co czujesz, mówi w innym języku, ciągle robi ci na złość, próbuje cię kontrolować i wtrącać się w twoje sprawy, nie zna się na muzyce, a jej ciuchy dawno wyszły z mody. Przeczytała twój pamiętnik, chce wybierać ci znajomych. Farbujesz więc włosy, drzesz dżinsy, przesadzasz z makijażem, przestajesz się uczyć, uciekasz z domu - wszystko po to, by pokazać, jak bardzo się od niej różnisz. Ty masz swoje życie, którego ona nie rozumie.

Na tym etapie bardzo ważne jest, by matka rozumiała, co dzieje się z jej córką. Proces odcinania pępowiny jest trudny i bolesny dla was obu, ale też konieczny - prowadzi do usamodzielnienia się dorastającej dziewczyny, przeistoczenia się jej w dojrzałą, świadomą siebie kobietę. Narzucanie swojego zdania, próby kontrolowania każdego kroku, brak zaufania - to najczęstsze błędy, jakie popełniają matki nastolatek. Marta w wieku dojrzewania zupełnie straciła kontakt z mamą: "Kiedy skończyłam 16 lat, moja mama wpadła w panikę. Przeszukiwała moje rzeczy, dzwoniła co 5 minut, nie wierzyła w żadne moje słowo. To bardzo popsuło nasze relacje, ja zniechęciłam się do zwierzeń, ona przypłaciła to poważną nerwicą."

Wiele dorosłych kobiet żałuje, że w wieku nastu lat nie miały ze strony matek pozwolenia na popełnianie drobnych życiowych błędów. Kasia bardzo narzekała na nadmierną kontrolę. Teraz przyznaje, że błędy, których nie miała szans popełnić jako nastolatka, i tak popełniła później, tylko z o wiele gorszym skutkiem. "Nie nauczyłam się dobierania sobie znajomych, nawiązywania trwałych relacji z odpowiednimi ludźmi. Brakowało mi doświadczenia, nie raz dałam się wykorzystać i oszukać."

Są też matki, które próbują wyjść ze swojej roli i stać się przyjaciółkami córek - czy to w pogoni za uciekającą młodością, czy chcąc zbliżyć się do swojego dziecka, odnaleźć się w jego świecie. Psychologowie jednak przestrzegają przed takim przedefiniowaniem relacji. O złych skutkach "kolegowania się" z mamą przekonała się Ola: "Moja mama zaczęła pożyczać ode mnie ciuchy, chodziła ze mną na zakupy, raz nawet pojechała ze mną na imprezę. Czułam się nieswojo, potrzebowałam wtedy matki, jej mądrej rady, wsparcia, koleżanek miałam pełno w szkole - wszystkie tak samo zagubione i głupie jak ja." Oli zabrakło poczucia bezpieczeństwa, odczuwała przymus zaopiekowania się "szalejąca" matką, podczas gdy to ona sama potrzebowała opieki.

Masz 25 lat

Twoja mama jest mądrą, doświadczoną kobietą, pełną ciepła i zrozumienia dla ciebie. Zastanawiasz się, jak to się stało, że wcześniej nie dostrzegałaś w niej partnerki do rozmowy. Dlaczego nigdy nie pytałaś o radę, nie zwierzyłaś się, nie posłuchałaś jej przestróg? Ona zawsze chciała uchronić cię przed błędami - teraz to widzisz. Zauważasz, jak wielką ma wiedzę o życiu i jak podobne do twoich doświadczenia! Odkrywasz piękno i moc przyjaźni z mamą, możecie gadać godzinami.

Później zachodzisz w ciążę, rodzisz dziecko i już wiesz, że nikt nie jest w stanie zrozumieć cię lepiej niż właśnie ona. Czerpiesz garściami z jej wiedzy, ale też pokazujesz, jak bardzo zmienił się świat od czasu, kiedy ona stawiała pierwsze kroki w macierzyństwie - wspaniale się uzupełniacie! Uświadamiasz sobie, jak ciężką drogę przeszła twoja mama, jak bardzo raniłaś ją swoimi młodzieńczymi wyskokami. Wreszcie możecie rozmawiać na równi - jak matka z matką.

Jak budować dobre relacje z mamą:

• jak ognia unikaj kłótni, łatwo wtedy o nieprzemyślane słowa, które bolą i zostają na długo w pamięci. Cokolwiek by się działo, pamiętaj, że mama kieruje się tylko jednym: twoim dobrem i miłością do ciebie.
• postaraj się więcej mówić mamie o swoim życiu. To nie muszą być od razu intymne zwierzenia, ale zwykłe, codzienne sprawy. Ona to doceni i nie będzie czuła się tak zdezorientowana, jak wtedy, gdy wracasz do domu i bez słowa zamykasz się w swoim pokoju. Nie będzie też odczuwała takiej potrzeby wypytywania cię i wtrącania się w twoją prywatność.
• staraj się wysłuchiwać ze spokojem jej porad - niektóre naprawdę mogą ci się przydać, inne potraktuj z wyrozumiałością. Twoja mama też popełniała błędy, być może teraz chce cię ustrzec przed czymś, czego sama doświadczyła.