Test Manninga w ciąży – na czym polega badanie rozwoju płodu?

Badania prenatalne a rozwój płodu

Ciąża to okres starannego i częstego sprawdzania stanu rozwoju i zdrowia płodu. Służą do tego wielorakie badania prenatalne, z których wiele ma charakter badań przesiewowych, czyli wykonywanych jest wyłącznie profilaktycznie, bez obecności jakichkolwiek niepokojących symptomów. Są to m.in.: comiesięczne badania USG wykonywane przy każdej wizycie ginekologicznej czy USG genetyczne, wykonywane w pierwszym trymestrze ciąży.

Natomiast specjalistyczne badania USG płodu wykonywane są w celu pogłębionej diagnostyki, gdy istnieje podejrzenie nieprawidłowości w jego rozwoju. Do takich badań zalicza się m.in.: badanie dopplerowskie, echo serca płodu bądź test Manninga (nieinwazyjne badanie prenatalne, biophysical profile, BPP, profil biofizyczny płodu).

Czy każda przyszła mama, która dostała skierowanie na tego typu badanie, ma powody do obaw? Niekoniecznie – bardzo często lekarz woli sprawdzić jakiekolwiek nieprawidłowości w rutynowym badaniu USG, które mogą wynikać chociażby w niewystarczającej jakości aparatury.

Test Manninga – kiedy wykonać to badanie w ciąży?

O przeprowadzeniu oceny profilu biometrycznego płodu (BPP) decyduje lekarz w oparciu o wyniki innych badań prenatalnych oraz okoliczności towarzyszące, którymi może być:

• nadczynność tarczycy,
• przewlekła niewydolność nerek,
• nadciśnienie,
• stan przedrzucawkowy,
• cukrzyca u matki,
• mała objętość płynu owodniowego.

To badanie przesiewowe powinno być wykonane także w przypadku ciąży przenoszonej (powyżej 40. tygodnia).

Profil biofizyczny płodu – jak przebiega?

Test Manninga to badanie prenatalne do pewnego stopnia przypominające tradycyjne badanie USG położnicze. Jest to tzw. przedłużone badanie USG, które poza tradycyjnym obrazowaniem obejmuje także badanie kardiotokograficzne, czyli badanie serca płodu (jego czynności). Test Manninga obejmuje zatem następujące sposoby oceny zdrowia płodu:

• czynność serca płodu,
• ruchy płodu, w tym ruchy oddechowe płodu,
• napięcie mięśni płodu,
• objętość płynu owodniowego.

Najpierw zostaje wykonywane badanie monitorowania akcji serca płodu, czyli NST, co trwa do 20 minut. Badanie polega na opasaniu brzucha ciężarnej elastycznymi pasami z czujnikami tętna.

Kolejnym etapem jest obrazowanie USG w czasie rzeczywistym. Ta część badania może trwać do kilkudziesięciu minut, ale gdy stan płodu jest prawidłowy – lekarz może zadecydować o skróceniu badania do 10 minut.

Jak należy się przygotować do testu Manninga? Niekiedy zaleca się wypicie przed badaniem określonej ilości płynów, aby pęcherz moczowy był całkowicie wypełniony. Podczas wykonywania profilu biofizycznego płodu od kobiety wymaga się przede wszystkim zachowania spokoju.

Test Manninga – jak odczytać wynik badania płodu?

Test Manninga polega na ocenie poszczególnych parametrów i przyznaniu odpowiedniej liczby punktów. Za prawidłowy parametr przyznawane są 2 punkty, za nieprawidłowy – 0. Maksymalna liczba punktów możliwa do zdobycia wynosi 10. Jak przyznawane są punkty?

Podczas oceny czynności serca płodu prawidłowa jego akcja powinna wynosić 110–160 uderzeń na minutę oraz co najmniej dwa przyspieszenia akcji serca płodu w przeciągu 20 minut towarzyszące wzmożonej aktywności ruchowej. Taka sytuacja umożliwia przyznanie dwóch punktów. Podczas badania powinny być ponadto zarejestrowane co najmniej trzy ruchy ciała i kończyn oraz dwa epizody aktywnego odgięcia i przygięcia części drobnych lub tułowia płodu.

Niejedna mama zastanawia się, na czym polega ocena ruchów oddechowych płodu – w końcu dziecko w łonie nie oddycha w tradycyjny sposób – wymiana gazowa zachodzi przez łożysko. Ocena ruchów oddechowych to nic innego, jak obserwacja spontanicznych ruchów klatki piersiowej – w przeciągu 30 minut obserwacji powinien być zaobserwowany co najmniej jeden.

Prawidłowo wynik testu Manninga wynosi 8–10 punktów, zaś wynik nieprawidłowy to 0–4 punktów. Jeśli natomiast przyznane zostanie 6 punktów, wynik jest niejednoznaczny. Ten nieprawidłowy bądź wątpliwy wymaga dalszych badań oraz powtarzania profilu biofizycznego płodu do czasu rozwiązania.